اثربخشی آموزش طرحواره درمانی به شیوه گروهی بر تعدیل طرحوار ههای ناسازگار اولیه دانش آموزان مورد آزار

هدف این مطالعه اثربخشی طرحواره درمانی به شیوه ی گروهی بر تعدیل طرحواره های ناسازگار اولیه دانش آموزان موردآزار بود. این پژوهش آزمایشی و به شیوه پیش آزمون و پس آزمون با گروه کنترل اجرا شد. جامعه آماری این پژوهش راکلیه دانش آموزان پسر مقطع راهنمایی شهرستان نورآباد )دلفان( در سال تحصیلی 93 - 92 تشکیل می دهند. آزمودنی هایپژوهش شامل 40 نفر از دانش آموزان پسر بود که از میان دانش آموزان مدارس راهنمایی شهرستان نورآباد )دلفان( بعد ازشناسایی ب هوسیله پرسشنامه کودک آزاری محمدخانی و همکاران و انجام مصاحبه بالینی ساختاریافته به صورت تصادفیخوشه ای چندمرحله ای انتخاب و به صورت تصادفی در دو گروه آزمایش و کنترل ) 20 نفر برای هر گروه( گمارده شدند.برای جمع آوری داده ها از مصاحبه بالینی ساختاریافته، پرسشنامه کودک آزاری و فرم کوتاه پرسشنامه طرحواره هایناسازگارانه اولیه یانگ ) YSQ-SF ( استفاده شد. نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیری ) MANCOVA ( نشان داد طرحوارهدرمانی به طور معن یداری طرحواره های ناسازگار دانش آموزان مورد آزار هیجانی را کاهش داده است ) 001 / P> 0 (. ایننتیجه تلویحات مهمی در زمینه آموزش و ارتقای بهداشت روانی این دانش آموزان دارد؛ بنابراین پیشنهاد می شود اینبرنامه درمانی هم در مدارس و هم در کلینیک ها ب هعنوان یک درمان همدلانه و مکمل سایر درمان ها برای کاهش عواطفمنفی و جلوگیری از شک لگیری طرحواره های ناسازگار در دانش آموزان مورد آزار موردتوجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

طرحواره درمانی ، طرحواره های ناسازگار اولیه ، دانش آموزان مورد آزار