تاثیر نوع نشاسته و مقدار گلیسرول بر خواص کششى و جذب رطوبت فیلم نشاسته هاى گرمانرم تهیه شده به روش اختلاط مذاب

سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 566

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JIFT-4-2_006

تاریخ نمایه سازی: 20 آبان 1397

چکیده مقاله:

در این تحقیق، فیلم هاى انواع نشاسته گرمانرم به روش اختلاط مذاب تهیه شدند و تاثیر نوع نشاسته (گندم، ذرت و سیب زمینى) و مقدار نرم کننده گلیسرول بر خواص کششى و جذب رطوبت آن ها مورد بررسى قرار گرفت. نتایج به دست آمده نشان داد که با افزایش درصد وزنى گلیسرول از 25 به 40 براى نشاسته هاى گرمانرم گندم، ذرت و سیب زمینى، میانگین مقادیر مقاومت کششى فیلم مشروط شده آن ها در رطوبت نسبى 53% و دماى 25˚C به مدت 48 ساعت، به ترتیب از 3، 3/7 و 4/4 به 0/5، 1/1 و 1/4 مگاپاسکال و میانگین مقادیر مدول الاستیک به ترتیب از 25، 32/4 و 38/3 به 1، 1/5 و 2/9 مگاپاسکال کاهش یافت. هم چنین با افزایش درصد وزنى گلیسرول از 25 تا 30 براى نشاسته هاى گرمانرم گندم، ذرت و سیب زمینى، میانگین مقادیر درصد افزایش طول تا نقطه پارگى فیلم آن ها به ترتیب از 20/5، 18/3 و 31/3 به 91/5، 72/7 و 50/3 افزایش و سپس با افزایش از 30 تا 40 به ترتیب به 37/3، 34/5 و 31/6 کاهش یافت. هم چنین افزایش درصد وزنى گلیسرول موجب افزایش مقدار جذب رطوبت فیلم هاى هر 3 نوع نشاسته گرمانرم شد، به طورى که با افزایش درصد وزنى گلیسرول از 25 به 35 ، میانگین مقادیر جذب رطوبت فیلم هاى نشاسته گرمانرم گندم، ذرت و سیب زمینى نگه دارى شده در رطوبت نسبى 84% به مدت 7 روز به ترتیب از 26/8، 29/9 و 36/8 به 30/8، 34/6 و 41/7 افزایش یافت. داده هاى منحنى هاى همدماى جذب رطوبت تعادلى براى فیلم هاى 3 نوع نشاسته گرمانرم توسط مدل پلگ مدل سازى شدند که ضرایب همبستگى به دست آمده بیانگر مناسب بودن مدل مذکور براى پیش بینى تغییرات مقدار جذب رطوبت فیلم ها با رطوبت نسبى محیط بودند.

نویسندگان

محمد رضا عبدالهی مقدم

دانشجوی دکتری، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

سید محمد علی رضوی

استاد، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد

یوسف جهانی

دانشیار، گروه پلاستیک، پژوهشکده فرایند پلیمرها، پژوهشگاه پلیمر و پتروشیمی ایران

ناصر صداقت

دانشیار، گروه علوم و صنایع غذایی، دانشکده کشاورزی، دانشگاه فردوسی مشهد