چین و سیاست حداکثرسازی موقعیت؛ باتاکیدبر مولفه های امنیتی نظامی

مقوله حداکثرسازی موقعیت بیانگر مجموعه­ای از ابزارها و یا سیاست­هایی است که دولت­ها ازطریق آن تلاش دارند به برترین جایگاه و موقعیت در عرصه نظام بین­الملل دست یابند. چین نیز به عنوان بازیگری پرتوان، از دهه­های اخیر مجموعه منابع قدرتی را درراستای ارتقای جایگاه خود در نظام بین الملل بسیج نموده است. تمرکز اصلی این نوشتار بر چگونگی نقش­آفرینی مولفه­های امنیتی و نظامی درجهت تحقق سیاست یادشده قرار دارد؛ متغیرهایی که گستره­ای از نوآوری در حوزه نظامی­گری تا اهداف امنیت­محور در سطح منطقه­ای و رقابت با امریکا را دربر می­گیرد. سوال  اصلی این پژوهش عبارت است از اینکه: در چارچوب رویکرد چین بر محور حداکثرسازی موقعیت، مولفه­های امنیتی نظامی، چگونه نقش­آفرین هستند پاسخ موردنظر درقالب این فرضیه می­گنجد که: عوامل امنیتی نظامی یعنی تحول در ساختار ارتش آزادی بخش خلق، ارتقای نظام تسلیحاتی و فناوری نظامی، جهت­گیری امنیتی در سازمان شانگهای و تقابل امنیتی با امریکا، بر سیاست حداکثرسازی موقعیت جهانی چین  تاثیر تعیین­کننده­ای داشته است. این پژوهش درقالب روش تحلیلی توصیفی به بررسی فرضیه تحقیق خواهد پرداخت.

کلیدواژه ها:

حداکثرسازی موقعیت ، ارتش آزادی بخش خلق ، سازمان شانگهای ، تقابل امنیتی با امریکا