مدل برنامه ریزی غیر خطی مبتنی بر TOPSIS برای محاسبه اوزان ایده آل شاخص های تصمیم گیری

توسعه روش های تصمیم گیری چندمعیاره به منظور امکان بهره گیری از چندین معیار سنجش در مسایل تصمیم گیری بوده است. اصولا مسایل تصمیم گیری چندشاخصه با انتخاب بهترین گزینه از میان تعدادی گزینه موجود و برحسب تعدادی شاخص ارتباط دارد. یکی از مسایل اساسی در این خصوص، تعیین اوزان اهمیت شاخص های تصمیم گیری است. روش های گوناگونی نظیرآنتروپی LINMAP و روش ساتی برای تعیین اوزان اهمیت شاخص ها ارایه شده است. در این مقاله، مدلی غیرخطی به منظور برآورداوزان ایده آل براساس منطق روشTOPSIپیشنهاد شده است. از مزایای این روش می توان به سادگی و کاهش میزان اطلاعات مورد نیاز دریافتی از تصمیم گیرنده در فرایند ارزیابی و امکان لحاظ نظرات او درخصوص ترجیح شاخص ها بر یکدیگر اشاره نمود. کاربرد روش پیشنهادی در دو مثال بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

تصمیم گیری چندشاخصه ، بردار ایده آل منفی ، بردار ایده آل مثبت ، TOPSIS ، برنامه ریزی غیرخطی