مدیریت مصرف فرآورده ها در زنجیره ی تامین خون با در نظر گرفتن امکان انتقال جانبی بین بیمارستانها (مطالعه ی موردی: شهر تهران)

وجود عواملی نظیر محدود بودن منابع تامین خون، فسادپذیری، شرایط خاص لازم برای نگهداری فرآوردههای خونی و هزینه های بالای ناشی از تلفات و کمبود خون در مراکز درمانی، موجب شده مدیریت مصرف فرآورده های خونی، به عنوان یکی از مسایل پیچیده و حایز اهمیت در حوزه ی سیستمهای سلامت شناخته شود. در این مقاله، یک مدل ریاضی خطی بهمنظور بهینهسازی مصرف فرآوردههای خونی در بیمارستانها ارایه می شود که در آن علاوه بر امکان توزیع فرآورده ها توسط مرکز خون بین نقاط تقاضا، امکان انتقال جانبی خون بین نقاط تقاضا نیز به عنوان راهکاری جهت مقابله با عدم قطعیت تقاضا در نظر گرفته شده است. علاوه براین، معیار تازگی خون و لزوم مصرف خون تازه برای برخی عمل های جراحی که در دنیای واقعی از اهمیت ویژه ای برخوردار است نیز در این مدل لحاظ شده است. درنهایت، به منظور اعتبارسنجی مدل پیشنهادی، یک مطالعه موردی با دادههای مربوط به مرکز خون و بیمارستانهای شهر تهران ارایه و نتایج حاصل از حل آن بررسی شده است.

کلیدواژه ها:

زنجیره ی تامین خون ، فسادپذیری ، انتقال جانبی ، تازگی خون ، شرایط عدم قطعیت