ارائه مدل ریاضی و حد پایین برای مساله زمانبندی گردش شغلی ارگونومیکی

کار در کارگاههای صنعتی و انجام فعالیتهای سنگین بر سلامت کارگران تاثیر داشته و به لحاظ آسیبهایشغلی مخاطرات فراوانی را برای آنان به همراه دارد. از آنجایی که در واحدهای صنعتی کارهای متفاوتی بهلحاظ بار ارگونومیکی و نیز سختی کار وجود دارد، می توان با ایجاد یک برنامه چرخش کار، آسیبهایشغلی را کاهش داد. در این مقاله با استفاده از رویکرد تبدیل، مساله زمانبندی گردش کار ارگونومیکی بهمساله ماشینهای موازی تبدیل شده تا از روشهای حل دقیق آن )مانند روش شاخه و کران( استفاده شود. باتوجه به تبدیل انجام شده، استفاده از حد پایینهای ارائه شده برای مساله زمانبندی ماشینهای موازی برایروش حل شاخه و کران مورد استفاده قرار گرفت. هدف اصلی تهیه جدول زمانی مطلوب برای گردش شغلیکارکنان با رویکرد مهندسی عوامل انسانی به منظور کمینه کردن بیشینه بار ارگونومیکی موجود روی کارکنانمی باشد . در اینجا با توجه به تبدیل انجام شده، حد پایینی ارائه شده است.

کلیدواژه ها:

گردش شغلی ، زمانبندی ارگونومیکی گردش شغلی ، حد پایان ، مساله ماشینهای موازی