رابطه بین نگرش فرد نسبت به خود و نگرش فرد نسبت به دیگران
محل انتشار: فصلنامه مطالعات مدیریت صنعتی، دوره: 2، شماره: 6
سال انتشار: 1383
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 673
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JIMS-2-6_005
تاریخ نمایه سازی: 1 اردیبهشت 1397
چکیده مقاله:
یکی از مفاهیمی که در روانشناسی اجتماعی و مدیریت همواره مورد بحث صاحب نظران بوده، مفهوم نگرش است که درک صحیح از آن می تواند در زمینه های مختلفی از جمله مدیریت و ارتباطات، مفید واقع گردد. نگرش در مورد مسایل مختلف در اثر ارتباط فرد با آن مسایل شکل می گیرد. بنابراین نگرش فرد نسبت به خود ریشه در ارتباط فرد با خود دارد. آمدن فرد دیگری به محدوده ارتباطی هر انسان، فرایند ارتباطی را پیچیده تر میکند. نگرش منفی نسبت به خود و دیگران باعث ایجاد مشکلاتی در 6 سازمانهای مختلف می شود. از سوی دیگر نگرش مثبت نسبت به خود و دیگران می تواند به بهبود روابط سازمانی کمک کند. این مقاله ضمن تشریح مفهوم نگرش و اجزای تشکیل دهنده آن، به آزمون فرضیه:بین نگرش فرد نسبت به خود و نگرش فرد نسبت به دیگران رابطه معنی داری وجود دارد در بین دانشجویان دانشگاههای دولتی ایران می پردازد. نتایج به دست آمده، فرضیه ارایه شده را تایید می نماید.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
جعفر رضایی
کارشناس ارشد مدیریت صنعتی، عضو هییت علمی دانشگاه ولی عصر رفسنجان
نگین سلیمی
کارشناس مدیریت صنعتی از دانشگاه ولی عصر رفسنجان