به کارگیری فنون تصمیم گیری چندشاخصه جهت ارزیابی عوامل ریسک زنجیره تامین مورد مطالعه: حوزه ی فنآوری اطلاعات بنگاه های کوچک و متوسط)

زنجیره تامین، شبکه ای از سازمانهای مستقل و مرتبط است که با تشریک مساعی در راستای کنترل، مدیریت و بهبود جریان مواد و اطلاعات، از تامین کنندگان تا مصرف کنندگان نهایی با یکدیگر همکاری می کنند تا رضایت مشتری را برآورده سازند. در صنعت، بویژه آن صنایعی که به سمت زنجیره های تامین طولانی تر حرکت می کنند، موضوع مدیریت ریسک در زنجیرهی تامین موضوع مهمی می باشد فرایند مدیریت ریسک بر شناسایی ریسکهای موجود و کاهش اثر نامطلوب آنها در زنجیرهی تامین تمرکز دارد و از چهار مرحله شناسایی، ارزیابی، کنترل یا مدیریت و ردیابی رخدادهای ریسکی تشکیل می شود. هدف از مرحله ارزیابی ریسک، اندازه گیری ریسکها بر اساس شاخص های مختلف می باشد. رتبه بندی ریسکها، قسمت کلیدی این فرآیند به شمار می آید. در این مقاله، ابتدا با بررسی فنون تصمیم گیری چندشاخصه، سعی گردید تا مدل مناسب رتبه بندی ریسکها جهت تعیین ارجحیت آنها و تخصیص منابع موجود برای مقابله با هر ریسک انتخاب گردد. در ادامه حوزهی فن آوری اطلاعات بنگاه های کوچک و متوسط مورد مطالعه قرار گرفت و با شناسایی عوامل ریسک زنجیرهی تامین حوزهی فن آوری اطلاعات بنگاههای کوچک و متوسط، از فنون الکتر، تاپسیس و تاکسونومی استفاده گردید تا این عوامل رتبه بندی گردند و در ادامه ضمن محاسبهی ضریب همبستگی اسپیرمن جهت تشخیص همگرایی رتبه ها، با استفاده از روش میانگین رتبه بندی نهایی عوامل ریسک زنجیرهی تامین این حوزه به دست آمد

کلیدواژه ها:

مدیریت ریسک ، فنون تصمیم گیری ، مدیریت زنجیرهی تامین ، تصمیم گیری چند شاخصه