بیمه های تمام خطر مهندسی و خسارت های ناشی از حوادث طبیعی

نامعلومی یکی از حقایق بنیادین زندگی است و بر برگ های تاریخ، نمونه های بسیاری در زمینه تلاش بشر برای از بین بردن یا کاهش نامعلومی ها به چشم می خورد و از آنجا که زندگی اقتصادی رفته رفته پیچیده تر شده دامنه نامعلومی نیز گسترش یافته است. انسان در زندگی روزمره خود همواره در معرض مخاطرات گوناگون قرار دارد و حوادث مختلف جان، مال، آسایش خیال و امنیت خاطر وی و خانواده و نزدیکانش را تهدی می کند. ترس از وقوع حوادث ناگوار و پیامدهای زیانبار آن انسان را به یافتن راه های برای مقابله با این حوادث و نتایج آن واداشته است. یکی از این راه ها، توسل به بیمه است. برای آشنایی با نقش بیمه لازم است که ابتدا شناختی از نامعلومی و ریسک داشته باشیم. متاسفانه تعریفی از ریسک که همه جا مورد پذیرش باشد وجود ندارد ولی یکی از آن ها بیشتر از همه قبول افتاده که ریسک را احتمال یا امکان وقوع خسارت تعریف می کند. پروفسور اچ. نایت در کتاب خود به نام ریسک، نامعلومی و سود تمایزی بین ریسک و نامعلومی قایل شده و می گوید: ریسک ها نامعلومی هایی هستند که برای آن ها احتمال اتفاق از طریق روش های آماری یا بر حسب قانون اعداد بزرگ قابل محاسبه است. موارد باقیمانده، ناملومی های واقعی هستند که احتمال وقوع حادثه قابل محاسبه نیست. بیمه در واقع مکانسیم انتقال ریسک است که در آن بیمه گر با دریافت مبلغی (حق بیمه) از بیمه گذار تعهد می نماید که در صورت وقوع حادثه، بیمه گذار را از نظر مالی در شرایطی قرار دهد که درست قبل از حادثه قرار داشته است. قانون بیمه مصوب، بیمه را چنین تعریف می کند: بیمه عقدی است که به موجب آن یک طرف تعهد می نماید که در ازای پرداخت وجه و یا وجوهی از طرف دیگر در صورت وقوع یا بروز حادثه، خسارت وارده را جبران و یا وجه معینی را بپردازد. متعهد را بیمه گر، طرف تعهد را بیمه گذار و وجهی را که بیمه گر می پردازد حق بیمه و آنچجه را که بیمه می شود موضوع بیمه می ناممند.