تحلیلی بر ماده 36 قانون بیمه مصوب 1316

ماده 36 قانون بیمه مصوب 1316، دعاوی ناشی از بیمه را در صورت گذشت دو سال از تاریخ وقوع حادثه منشا دعوی ، مشمول مرور زمان می داند. مرور زمان مندرج در این ماده، به عنوان یکی از مرور زمان های استثنایی، به اعتبار خود باقی و از مباحث مهم حقوق بیمه است. در این ماده منظور از دعاوی ناشی از بیمه ، دعوی است که مستند آن، یک قرارداد بیمه باشد؛ خواه آن قرارداد بین طرفین دعوی تنظیم یافته و خواه بین یکی از آنان (بیمه گر ) با شخص دیگری که نسبت به دعوی ثالث است. اما تعیین حادثه منشا دعوی به عنوان مبدا مرور زمان این دعاوی، مستلزم توجه به نوع بیمه، خواسته و اطراف دعوی است.در این ماده قانون گذار با اکتفا به تعیین مدت و مبدا مرور زمان دعاوی ناشی از بیمه، نسبت به سایر شرایط و احکام مرور زمان این دعاوی، سکوت نموده است. دراین خصوص باید، از قواعد عام مرور زمان قانون بیمه فرانسه که منبع قانون بیمه ما نیز می باشد، پیروی نمود نه قواعد عام مرور زمان مندرج در قانون قدیم آیین دادرسی مدنی مصوب 1318 که توسط قانون آیین دادرسی دادگاه های عمومی و انقلاب در امور مدنی مصوب 1379 نسخ شده است.

کلیدواژه ها:

مرور زمان ، حقوق بیمه ، ماده 36 قانون بیمه ، دعاوی ناشی از بیمه ، حادثه منشا دعوی