بررسی کارایی جاذب باگاس نیشکر در حذف نیترات از زهاب خروجی کشاورزی

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 513

فایل این مقاله در 10 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JISE-40-3_001

تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1398

چکیده مقاله:

نیترات به عنوان یکی از منابع غیر متمرکز آلودگی محیط زیست در زهاب های کشاورزی ناشی از مصرف بیش از حد کود می باشد. در این مطالعه کارایی جاذب طبیعی باگاس نیشکر برای حذف نیترات محلول در زهاب کشاورزی مورد بررسی قرار گرفت. کارایی حذف نیترات از زهاب کشاورزی توسط الیاف باگاس نیشکر در گستره قطر ذرات 105-1000 میکرومتر، غلظت اولیه نیترات 120-6 میلی گرم بر لیتر، بازه اسیدیته 10-4 و مدت زمان تعادل جذب 120-15 دقیقه بررسی گردید. آزمایش ها در محیط آزمایشگاهی روی زهاب های مصنوعی و با پیروی از روش تحلیل آزمایش های تاگوچی توسط نرم افزار مینی تب انجام و میزان نیترات حذف شده از زهاب توسط دستگاه اسپکتروفتومتر با طول موج 275 نانومتر اندازه گیری شد. نتایج نشان داد که، میزان جذب نیترات توسط جاذب باگاس نیشکر در پارامترهای مورد مطالعه، برای قطر ذرات باگاس 210 میکرومتر ، غلظت اولیه نیترات 60 میلی گرم بر لیتر،  اسیدیته برابر با 4 و مدت زمان تعادل جذب 60 دقیقه در میان سایر سطوح این پارامترها از حداکثر ممکن برخوردار بوده و بازده جذب 60 درصد برآورد گردید، لذا این سطوح به عنوان بهترین سطوح در حذف نیترات از محلول آبی توسط جاذب باگاس نیشکر معرفی می گردند. تحلیل داده ها نشان داد، غلظت اولیه نیترات اثر بیشتری بر واکنش جذب توسط جاذب داشته و زمان تعادل جذب از کمترین اثر برخوردار بوده است. شواهد نشان می دهد که با افزایش غلظت نیترات، زمان تعادل جذب  هم چنین کاهش اسیدیته محیط جذب و قطر ذرات جاذب تا یک حد مشخص میزان جذب و حذف نیترات توسط جاذب باگاس نیشکر افزایش می یابد.

نویسندگان

میلاد هاشمی

دانشجوی دکتری مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.

عبدعلی ناصری

استاد گروه مهندسی آبیاری و زهکشی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز، ایران.

افشین تکدستان

دانشیار گروه مهندسی بهداشت محیط و عضو مرکز تحقیقات فناوریهای زیست محیطی، دانشکده بهداشت، دانشگاه علوم پزشکی جندی شاپور اهواز،ایران.