بررسی آزمایشگاهی اثر نفوذپذیری و طول سری آبشکن ها بر ابعاد چاله آبشستگی در شرایط غیر مستغرق در قوس 90 درجه ملایم

سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 328

فایل این مقاله در 14 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JISE-40-3_004

تاریخ نمایه سازی: 12 تیر 1398

چکیده مقاله:

تغییراترودخانه ایبه صورتفرسایشو رسوب گذاریمتناوبدربستر،تخریبوتعریضدیواره هاوسواحل،جابجاییالگویمارپیچیوراستایجریان،تغییرشکلرودخانه (شریانی- مارپیچی- مستقیم)،میانبریویاانحرافمسیررخمی دهد. یکی از روش­های متداول ساماندهی و کنترل فرسایش کناری در قوس رودخانه­ها، استفاده از آبشکن می­باشد. در تحقیق حاضر به بررسی سه نفوذپذیری 0، 33 و 64 درصد و سه طول موثر 5/10، 14 و 5/17سانتی­متر معادل 15/0، 2/0 و 25/0 عرض فلوم با چهار عدد فرود 21/0، 23/0، 26/0 و 28/0 بر ابعاد چاله­ آبشستگی در قوس 90 درجه ملایم پرداخته شده است. نتایج نشان داد که با افزایش نفوذپذیری در هر سه طول موثر آبشکن­ها، ابعاد چاله آبشستگی در عدد فرود ثابت جریانکاهش می­یابد، به طوری که در آبشکن با طول موثر 14 سانتی متر با افزایش نفوذپذیری به میزان 33 درصد نسبت به حالت 0 درصد (نفوذتاپذیر)، حداکثر عمق، طول و عرض چاله آبشستگی در عدد فرود 28/0 به ترتیب به میزان 8/59، 9/47 و 6/38 درصد کاهش می یابد و همچنین با افزایش نفوذپذیری به میزان 64 درصد نسبت به حالت 0 درصد (نفوذتاپذیر)، نسبت مزبور به ترتیب به میزان 9/82، 0/66 و 5/47 درصد کاهش می یابد. در هر سه حالت نفوذپذیری، با افزایش طول موثر آبشکن، ابعاد چاله آبشستگی به طور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد، به طوری که، بیشترین و کمترین ابعاد چاله آبشستگی مربوط به آبشکن با طول موثر 5/17 و 5/10 می­باشد. همچنین، با افزایش عدد فرود میزان آبشستگی افزایش یافته و بیشترین مقدار آبشستگی، در ناحیه انتهایی قوس خارجی به وقوع پیوسته است.

نویسندگان

مریم چام پور

دانشگاه شهید چمران اهواز

سید محمود کاشفی پور

استاد گروه سازه های آبی، دانشکده مهندسی علوم آب، دانشگاه شهید چمران اهواز