تاثیر توام تنش آبی و شوری بر عملکرد کمی و کیفی ذرت دانه ای رقم سینگل کراس 260

به منظور بررسی اثر تنش آبی و شوری آب آبیاری برعملکرد کمی و کیفی ذرت دانه ای (سینگل کراس 260)، آزمایشی در سال 1392 در گلخانه تحقیقاتی مرکز تحقیقات کشاورزی شهرستان شاهرود در قالب طرح اسپلیت پلات بر پایه بلوک­های کامل تصادفی با سه تکرار انجام گرفت. فاکتور اصلی سه سطح آبیاری که شامل I1:50 درصد آبیاری کامل (شاهد)، I2: 75 و I3: 100 درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس خاک و فاکتور فرعی سه سطح شوری که شاملS1 : تیمار شوری 2 دسی زیمنس بر متر (شاهد)، S2 : تیمار شوری4 دسی زیمنس بر متر و S3 : تیمار شوری 6 دسی زیمنس بر متر بود.مقایسه میانگین تیمارهای آبیاری و شوری نشان داد که با کاهش میزان آب آبیاری و افزایش شوری آب آبیاری عملکرد، تعداد دانه در ردیف، بهره­وری آب آبیاری، وزن خشک کل، پروتئین ساقه، برگ ،ریشه و دانه و با افزایش شوری آب آبیاری درصد وزن خشک ریشه، برگ، ساقه و گل آذین به طور معنی­داری کاهش یافتند به طوری که بیشترین عملکرد دانه و بهره وری آب را از نظر تنش آبی به ترتیب با 31/25 گرم بر بوته و 91/1 کیلو­گرم بر متر مکعب در تیمار (I1) و کمترین آنها را به ترتیب با 38/16 گرم بر بوته و 48/1 کیلو­گرم بر هکتار در تیمار (I3)مشاهده شد. همچنین بیشترین عملکرد دانه و بهره وری آب را از نظر تنش شوری به ترتیب با 42/41 گرم بر بوته و 46/2 کیلو­گرم بر متر مکعب در تیمار (S1) و کمترین آنها را به ترتیب با 0 گرم بر بوته و69/0کیلو­گرم بر متر مکعب در تیمار (S3) به­دست آمد. نتایج این تحقیق نشان داد که برای تولید دانه ذرت با عملکرد و کار آیی مصرف آب بالا، تیمار 75 (I2) درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس خاک به همراه تنش شوری 2(S1) دسی زیمنس بر مترگزینه مناسب است.

کلیدواژه ها:

تانسیومتر ، درصد تخلیه رطوبت قابل دسترس خاک ، کارآیی مصرف آب