بررسی نقش پیش بینی کنندگی تاب آوری، حمایت اجتماعی و هوش معنوی در بهزیستی فاعلی مادران دارای دانش آموزان کم توان ذهنی

مقدمه: باتوجه به اثرات مثبت تاب آوری، حمایت اجتماعی و هوش معنوی بر انطباق مثبت و رشد فرد در شرایط مشکل، هدف از اجرای این پژوهش بررسی نقش پیش بینی کنندگی تاب آوری، حمایت اجتماعی و هوش معنوی در بهزیستی فاعلی مادران دارای دانش آموزان کم توان ذهنی است. مواد و روش ها: این پژوهش یک مطالعه توصیفی از نوع همبستگی است که جامعه آماری آن، کلیه مادران 436 نفر دانش آموزان کم توان ذهنی آموزش پذیر مشغول به تحصیل در مدارس استثنایی شهر اراک در سال تحصیلی 96 - 1395 بود. بدین منظور، 216 نفر از مادران مدرسه استثنایی نور در شهر اراک به روش نمونه گیری در دسترس از جامعه انتخاب شده اند. ابزارهای گردآوری اطلاعات، شامل پرسشنامه حمایت اجتماعی واکس، مقیاس سنجش هوش معنوی کینگ، مقیاس تابآوری کانر و دیویدسون، مقیاس شادکامی فاعلی لیوبومرسکی و لپر و مقیاس رضایت از زندگی دینر بودند. برای تجزیه و تحلیل داده ها از ضریب همبستگی پیرسون و تحلیل رگرسیون چندگانه استفاده شد.نتایج: نتایج همبستگی پیرسون نشان داد که تاب آوری، حمایت اجتماعی و هوش معنوی با بهزیستی فاعلی و ابعاد آن (شادکامی و رضایت از زندگی) رابطه مثبت معنی دار دارد. همچنین نتایج رگرسیون چندگانه نشان داد که هوش معنوی 42 / 0 = B، حمایت اجتماعی 37 / 0 = B و تاب آوری 11 / 0 = B میتواند تغییرات مربوطبه بهزیستی فاعلی را در مادران دانش آموزان کم توان ذهنی، به صورت معنی داری پیش بینی کند و 43 درصد از واریانس بهزیستی فاعلی توسط این متغیرها تبیین می شود.نتیجه گیری: با افزایش هوش معنوی، حمایت اجتماعی و تاب آوری میتوان بهزیستی فاعلی (شادکامی و رضایت از زندگی) را در مادران افزایش داد.

کلیدواژه ها:

تاب آوری ، حمایت اجتماعی ، هوش معنوی ، بهزیستی فاعلی ، دانش آموزان کم توان ذهنی