درماتیت سیمان در کارگران صنایع ساختمانی شاهرود و لردگان

مقدمه: سیمان مدت هاست که به عنوان عامل ایجاد درماتیت تماسی تحریکی و آلرژیک شناخته شده است. از آنجا که مطالعات اندکی در مورد درماتیت شغلی در صنایع ساختمان ایران وجود دارد، هدف از این مطالعه بررسی شیوع درماتیت سیمان و عوامل مؤثر بر آن در کارگران کارخانه سیمان و موزاییک سازی ها می باشد. مواد و روش ها: نوع مطالعه توصیفی - مقطعی می باشد. در این مطالعه برای 50 کارگر کارخانه سیمان شاهرود و 150 کارگر موزاییک سازی در لردگان از طریق مصاحبه حضوری پرسشنامه تکمیل گردید. پرسشنامه شامل مشخصات دموگرافیک و سوالاتی در مورد ناراحتی پوستی در حال حاضر، سابقه اگزما، ساعات کار روزانه، مواد شیمیایی مورد تماس، استفاده از دستکش و... بود. بیماران به وسیله متخصص پوست مورد معاینه و آزمایش تماس (Patch test) قرارگرفتند. تجزیه و تحلیل اطلاعات با استفاده از نرم افزار SPSS آزمون های آماری ( فرمول در متن اصلی) ازمون t و رگرسیون لجستیک انجام شد. نتایج: نتایج نشان می دهد 52 نفر (34/7%) در موزاییک سازی ها و 8 نفر ( 16 %) در کارخانه سیمان درماتیت ر ا در زمان مطالعه گزارش کردند. در موزاییک سازی ها 15/5% به درماتیت آلرژیک مبتلا بودند. با افزایش سن، شیوع درماتیت دست در موزاییک سازی ها افزایش یافته است. بین درماتیت و سابقه اگزما در کارگران موزاییک سازی ها ارتباط معنی داری مشاهده شد(p<0/05) .نتیجه گیری: سیمان باید به عنوان یک ماده خطرناک در محیط کار تلقی شود. استفاده از دستکش مناسب، شناسایی افراد حساس در معاینات پیش از استخدام و آموزش بهداشت دوره ای به کارگران توصیه می گردد.

کلیدواژه ها:

درماتیت ، سیمان ، صنایع ساختمانی ، کارگر