بررسی ارتباط بین نسبت اندازههای سر و گردن فمور به اندازههای میله(Nail) درپیامد درمان شکستگیهای اینتروتروکانتریک به روش Dynamic Hip Screw

مقدمه:درمانشکستگی اینترتروکانتریک امروزه یکی از معضلات اصلی درسنین بالا محسوب می شود.به خصوص درشکستگی های ناپایدار وبیماران دارای استئوپروز شدید نتایج درمان جراحی مطلوب نمی باشد. عوامل مختلفی درنتایج درمان مؤثرندکه دراین مطالعه یک معیار جدیدکه احتمالاً درپیش آگهی درمان مؤثراست،مطرح گردیده است. موادوروش ها:ازمهرسال1382تا شهریور1386،تعداد128بیمار که شکستگی اینپترتروکانتریک ناپایدار داشته یا ازنظرمعیار(سایز) sighs استئوپروز نسبتاً شدیدداشته اند(گروه 3-1) به روش DHS عمل جراحی شده اند و درتمام بیماران فاصله نوک تاانتها (Distance Apex Tip) درمحدوده 25mm بوده است،مطالعه شده اند. دراین بیماران معیار Y/B نسبت قطرگردن فمور درمیانه آن به قطر بدنه Nail ) X/A ) (نسبت بیش ترین قطر سرفمور به قطر سرمیله) اندازه گیری شده ومیزان شکست درمان درگروه های مختلف اندازه گیری شده است. نتایج:میزان کلی شکست درمان(33 مورد) 26% بوده،میانگین سنی بیماران 74/4 سال،86بیمار زن و42بیمارمردبوده اند. بیش ترین میزان شکست درمان (21 مورد) درگروه B1 که معیار Y/B ≤ 3/6mm وهمچنین درگروه B2 (23 مورد) که X/A ≤ 3mm داشته اند،دیده شده است. میانگین معیار Y/B ، 3/64 میلی متر ومیانگین معیار X/A ،3/08 میلی متر بوده است. نتیجه گیری:باتوجه به میزان بالای شکست درمان درکل بیماران (26%) وبه ویژه میزان بالای آن درگروه های B1 و B2 که نشان دهنده بالا بودن شکست درمان در اندازه های بالای سر و گردن فمور می باشد،باید دربیماران باشکستگی ناپایدار به ویژه افراد دارای اندازه های بالای سروگردن فمور تمهیدات جدیدی برای بهبودپیش آگهی درنظرگرفته شود.

کلیدواژه ها:

شکستگی اینترتروکانتریک ، Tip ، ApexDistance ، روش DHS