مقایسه سه آزمون عملکردی تعادل در شناسایی سالمندان با و بدون سابقه زمین خوردن

مقدمه:ارزیابی تعادل برای بیش تر سالمندان درزمینه سلامت وبهداشت به منظورکمک درجهت اهداف درمانی مناسب،افزایش آگاهی ازخطر زمین خوردن وتخصیص وسیله کمکی مناسب لازم وضروری است. زمین خوردن ارتباط مستقیمی باسلامت عمومی افراد سالمند دارد وشناسایی زودهنگامش باعث کاهش این خطر می شود. بنابراین پژوهش حاضر با هدف مقایسه سه روش ارزیابی عملکردی درشناسایی سالمندان باخطرزمین خوردن وبدون آن صورت گرفته است. موادو روش ها: تحقیق حاضر ازنوع علی-مقایسه ای بودکه بدین منظور تعداد 52سالمند مرد وزن از سه پارک شهرتهران بعد ازتکمیل پرسش نامه ارزیابی هوشیاری به صورت در دسترس انتخاب وبنابرگزارش خود افراد،به دوگروه سالمند باسابقه زمین خوردن (27نفر) وبدون سابقه زمین خوردن(25نفر) تقسیم شدند.با استفاده از آزمون های برگ، دسترسی عملکردی وآزمون زماندار برخاستن وبرگشتن جمع آوری شدند. تجزیه وتحلیل داده هابا استفاده ازتحلیل واریانس داده ها تعادل چندمتغیری MANOVA وضریب همبستگی پیرسون درسطح معناداری P<0/05 انجام شد. نتایج:نتایج نشان دادکه تفاوت معناداری بین گروه های سالمندان باسابقه زمین خوردن وبدون آن،درمتغیر وابسته خطر زمین خوردن وجود دارد( 0/0005=P) به طوری که سالمندان بدون سابقه زمین خوردن درهمه آزمون ها وضعیت بهتری داشتند. همچنین نشان داده شدکه هرسه آزمون نسبت به هم دارای همبستگی معناداری هستند. نتیجه گیری: به طور کلی می توان گفت هر سه آزمون دردوگروه دارای تفاوت های معناداری هستند وبه کمک این ابزار می توان اختلال تعادل سالمندان را شناسایی کرد.

کلیدواژه ها:

سالمندان ، زمین خوردن ، تعادل ، با و بدون سابقه زمین خوردن