بررسی سندرم متابولیک در مادران زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک

مقدمه:تقریباً 40% از خواهران سالم زنان مبتلا به سندرم مبتلا به تخمدان پل یکیستیک، دارای فنوتیپ هایپراندورژنمیا بوده و دارای اختلالات متابولیکی نیز م یباشند. هدف این مطالعه،بررسی سندرم متابولیک و تستوسترون آزاد در مادران زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک مراجعه کننده به درمانگاه های وابسته به دانشگاه علوم پزشکی شیراز می باشد. مواد و روش ها: مطالعه بر روی 34 نفر از مادران زنان مبتلا به سندرم پل یکیستیک و 34 نفر از وابستگان زنانی که مبتلا به سندرم پلی کیستیک نبودند، صورت گرفته است. متغیرهای فشارخون، قد و وزن، سطح سرمی انسولین، قند خون، تستوسترون و لیپوپروتئین ها در دو گروه مورد بررسی قرار گرفتند. سندرم متابولیک طبق شاخص های Adult ) ATPIIITreatment Panel Ш و( International Diabetes Federation) IDF) مقاومت به انسولین طبق نمایه های QUICKI ،(Homeostasis Model Assessment Index) HOMA Quantitative Insulin Sensitivity Check Index) انسولین ناشتا، (فرمول در متن اصلی) مورد ارزیابی قرار گرفت. نتایج: فراوانی نسبی سندرم متابولیک طبق شاخص ATPIII و IDF در مادران زنان مبتلا به سندرم پلی کیستیک با فراوانی نسبی این سندرم در وابستگان زنان سالم تفاوت آماری معناداری نداشت (P>0/05 ) میانگین قند خون ناشتا، فشارخون، تستوسترون خون، کلسترول تام، LDL خون، تری گلیسرید در مادران زنان مبتلا به سندرم پلی کیستیک به طور معناداری بالاتر از وابستگان زنان سالم بود (P<0/05 ) چاقی مرکزی در دو گروه تفاوت آماری معناداری با یکدیگر نداشت .(P>0/05 ) . نتیجه گیری: وابستگان درجه یک زنان مبتلا به سندرم تخمدان پلی کیستیک به خصوص مادران آن ها در معرض خطر ابتلاء به افزایش قند خون و اختلالات چربی های خون می باشند.

کلیدواژه ها:

سندرم متابولیک ، تخمدان پلی کیستیک ، مقاومت به انسولین ، اختلال تحمل به گلوکز