بررسی کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی

مقدمه: بیماران مبتلا به نارسایی مزمن و پیشرفته کلیه و تحت درمان با همودیالیز، به علت درمان های دارویی متعدد، مشکلات گوناگون و تغییرات ریشه ای در الگوی زندگی خود دارند که بر عملکرد اجتماعی و روانی آنها تأثیر می گذارد. این مطالعه با هدف تعیین کیفیت زندگی بیماران همودیالیزی شهرستان های آبادان و خرمشهر در سال 1390 انجام شده است. مواد و روش ها: این پژوهش مطالعه ای مقطعی از نوع توصیفی تحلیلی است. جامعه مورد مطالعه شامل تمامی افرادی بود که به صورت مستمر به کلینیک های همودیالیز شهرهای آبادان و خرمشهر ( 80 نفر) مراجعه می کردند و با استفاده از پرسشنامه ای که از دو بخش اطلاعات دموگرافیک و پرسشنامه کیفیت زندگی بیماران کلیوی (KDQOL-SF) تشکیل شده بود، مورد بررسی قرار گرفتند. تجزیه وتحلیل داده ها با استفاده از آزمون های آماری آنالیز واریانس، همبستگی پیرسون و آزمون t مستقل انجام شد. نتایج: میانگین نمره کیفیت زندگی نمونه ها در این پژوهش 8/82 ± 47/22 بیانگر کیفیت زندگی پایین آنها می باشد. یافته های این پژوهش نشان داد که بین متغیر کیفیت زندگی و سن ( r=0.5 و p=0/04) و کیفیت زندگی با مدت ابتلا به نارسایی مزمن کلیه ( p=0/03 و r=0/23) از نظر آماری رابطه معناداری وجود دارد. ارتباط مثبت معناداری بین تحصیلات و کیفیت زندگی (p=0/003) نیز بین میزان درآمد افراد و کیفیت زندگی ( p<0/0001). نتیجه گیری: کیفیت زندگی بیماران تحت درمان با همودیالیز پایین بوده و نیازمند توجه بیشتر مسئولان به حمایت های اجتماعی و رسیدگی به وضعیت رفاهی این افراد است.

کلیدواژه ها:

کیفیت زندگی ، بیماران همودیالیزی ، پرسشنامه KDQOL-SL