برسی تاثیر برنامه اموزش رایانه ای بر خودکارامدی زنان باردار در سازگاری با زایمان

مقدمه: میزان زایمان سزارین در ایران، حدود 3 - 4 برابر میزان توصیه شده سازمان جهانی بهداشت می باشد. آموزش مادران، نقش کلیدی در افزایش تعداد کارآمدی آنان در سازگاری با زایمان، کاهش پس از زایمان طبیعی و در نتیجه کاهش تمایل آنان به انجام سزارین دارد. لذا، این مطالعه با هدف تعیین تأثیر آموزش رایانه ای بر خود کارآمدی زایمان زنان باردار در سازگاری با زایمان انجام شده است. مواد و روش ها: مطالعه حاضر کار آزمایی بالینی است که برای 150 زن باردار نخست زا انجام گردید. گروه مداخله برنامه آموزش رایانه ای را به مدت 8 - 6 هفته دریافت نمودند. به منظور تعیین خود کارآمدی، از پرسش نامه خود کارآمدی زایمان در 32 - 28 هفتگی و مجدداً 38 - 36 هفتگی استفاده گردید. و تجزیه و تحلیل داده ها، از آزمون های آماری کای اسکوئر،من ویتنی استفاده شد. و نتایج: بعد از مداخله، اختلاف آماری معنی داری بین میانه و دامنه میان چهارکی خود کارآمدی زایمان، در گروه مداخله (607 و 20) فداکارانه (394 و 16) وجود داشت (p<0/001). همچنین اختلاف آماری معناداری در میانه که نمره های پیامد قابل انتظار (307) است و خود کارآمدی قابل انتظار (301) بعد از مداخله در هر دو مرحله زایمان بین دو گروه مشاهده گردید (p<0/001). نتیجه گیری: نتایج تحقیق، مؤثر و کارآمد بودن برنامه آموزشی رایانه ای را در افزایش خود کارآمدی زنان باردار در سازگاری با لیبر تأیید می نماید. از این رو، استفاده از آن به عنوان یک روش آموزشی جهت آمادگی برای زایمان پیشنهاد می گردد.

کلیدواژه ها:

اموزش رایانه ای ، خودکارامدی ، زایمان ، سازگاری