مقایسه گویش کرمانجی رودباری با گویشهایکرمانجی خراسان

کردی از کهنترین زبانهای ایرانی و از شاخه شمال غربی آنهاست. این زبان به چندین گویش تقسیم میشود که در میان آنها کرمانجی بیشترین گویشور را در سطح جهان دارد. کرمانجها در منطقه وسیعی از آسیای میان و خاورمیان تا شرق اروپا زندگی میکنند. اکثر گروههای کرمانج ایرانی در زمان شاه عباس صفوی به دلایل سیاسی از نقاط غربی کشور به خراسان کوچانده شدند. بخشی از این اقوام سیصد سال بعد به امر نادرشاه افشار به نواحی کوهستانی شهرستان رودبار در هنوب استان گیلان مهاهرت کردند. مهاجرتهای مذکور در طول تاریخ و جدا افتادن گروههای مختلف کرمانج از یکدیگر که خود به تضعیف جایگاه قومی و قدرت رسانه ای آنها انجامیده منجر به تاثیرپذیری این گویش از سایر زبانها شده است. در گویش کرمانجی خراسان، جایگاه ارگتیو (نظام کنایی) و جنس در اسامی و ضمایر، در مقایسه با کرمانجی معیار ضعیف شده است. در کرمانجی رودبار فراتر از تغییرات موکور، و متاثر از ویژگیهای دستوری زبان فارسی، گونه متفاوتی از مجهول ترکیبی شکل گرفت ، نظام کنایی ب نظام فاعلی مفعولی تغییر یافت و نشانههای جنس از - بین رفت است. این پژوهش، ضمن تلقیق در گویش کرمانجی گویشوران روستای گوفلشهرستان رودبار، میکوشد با بهره گیری از مطالعات کتابخانه ای میدانی به بررسی تغییرات - گویش کرمانجی رودبار نسبت به گون های متقدم این گویش و دلایل این تغییرات بپردازد.

کلیدواژه ها:

زبان کردی ، گویش کردی کرمانجی ، ارگتیو ، مجهول ، جنس