ریشه یابی بوطیقای نیمایوشیج در غزل های نو سیمین بهبهانی
محل انتشار: پژوهشنامه ادب غنایی، دوره: 14، شماره: 26
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 434
فایل این مقاله در 18 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JLLR-14-26_005
تاریخ نمایه سازی: 8 خرداد 1398
چکیده مقاله:
غزل نو، نوع جدیدی از غزل با نگاهی تازه و زبانی امروزی است که پس از فراگیر شدن شعر نو در جامعه پدید آمده است. سیمین بهبهانی با آثاری چون: خطی ز سرعت و از آتش ، دشت ارژن ، یک دریچه آزادی و یکی مثلا اینکه خود را به عنوان یکی از پیشگامان کوشای این فرم شعری معرفی کرده است. با توجه به تاثیر شعر نیمایی بر پیدایش غزل نو، پاسخ به این سوال ضروری به نظر میرسد که احیاگری بهبهانی در غزل، در چه محورهایی از بوطیقای نیما تاثیر گرفته است بهبهانی در طرز دید و طرز کار تازه که دو پایهی اساسی بوطیقای نیماست، از وی متاثر است. او در طرز دید به فردیت شاعرانه، عینیتگرایی، جامعهمداری و در طرز کار به زبان جدید، بیان طبیعی، الگوی وصفی-روایی و هارمونی در جهت پویش غزل، دل بسته است. روش تحقیق در این جستار، تحلیلی – توصیفی است.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
مهدی رستمی
دانشجوی دکترای زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
مریم شعبانزاده
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
محمود حسن آبادی
دانشیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه سیستان و بلوچستان
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :