مقایسه متابولیت های خون میش های نژاد کرمانی مبتلاء و غیر مبتلاء به مسمومیت آبستنی از هفته هفدهم آبستنی

در این آزمایش 20 راس میش آبستن به صورت هفتگی از 6 هفته قبل از زایمان مورد خون گیری قرار گرفتند. فراسنجه های مربوط به بتاهیدروکسی بوتیرات، گلوکز، اوره، اسیدهای چرب غیراستریفیه، تری گلیسرید، کلسترول، آلانین آمینوترانسفراز و آسپارتات آمینوتراسفراز خون اندازه گیری شد. پس از زایمان، براساس علائم بالینی میش ها به دو گروه سالم و دچار مسمویت آبستنی تقسیم شدند. آنزیم های آمینوترانسفراز و کلسترول تفاوتی بین دو گروه نشان نداد. بتاهیدروکسی بوتیرات، گلوکز، اوره، اسیدهای چرب غیراستریفیه تفاوت معنا داری در بین دو گروه داشت (0001/0P<). غلظت اوره و تری گلیسرید، گلوکز دو هفته قبل از زایمان به ترتیب افزایش و کاهش معنی داری در میش های مبتلا نشان داد. اسیدهای چرب غیراستریفیه و بتاهیدروکسی بوتیرات خون میش های مبتلا به مسمویت آبستنی در هفته های 19 و 20 آبستنی بالا و در دو هفته مانده به زایمان کاهش نشان داد. بطورکلی میش های مبتلا در یک ماه مانده به زایمان، از فرایند لیپولیز (افزایش غلظت اسیدهای چرب غیراستریفیه) و در دو هفته پایانی آبستنی از گلوکونئوژنز (افزایش غلظت اوره خون) برای تامین انرژی استفاده می کنند. 

کلیدواژه ها:

گوسفند ، اواخر آبستنی ، مسمویت آبستنی ، متابولیسم ، متابولیت های خون