بینامتنی قرآنی در شعر ابو تمام طائی

در این مقاله، پدیده بینامتنی قرآنی و مفاهیم آن را در نمونه هایی از شعر ابو تمام بررسی می کنیم، روابط و کنش دوسویه بین قرآن و متن شعر این شاعر را نشان می دهیم و تاثیر آن را در تولید معنا بیان می کنیم. پدیده بینامتنی قرآنی دارای جنبه های هنری و شیوه های سبک شناسی گوناگونی است. در این پژوهش، نوع ارتباط شاعر را با قرآن نشان می دهیم و بر مبنای نوع کارکرد، شکل های متفاوتی از بینامتنی قرآنی را تحلیل می کنیم تا کنش خلاق میان قرآن و متن شعر را مجسم کنیم؛ علاوه بر آن، تکنیک های متنوع بینامتنی را در بافت شعری بررسی می کنیم.

کلیدواژه ها:

: بینامتنی ، قرآن ، ابو تمام ، عبارت ، واژه ، اسم خاص