بررسی شخصیت و اندیشه های عرفانی بایزید بسطامی بر اساس روش استعاره شناختی

هدف نگارندگان این جستار آن بوده تا از رهگذر تحلیل استعاره های شناختی اقوال بایزید- به عنوان یکی از عرفای پیشرو و برجسته مکتب تصوف عاشقانه- مفاهیم کلیدی در عرفان او را تفسیر و تبیین نمایند و در ضمن آن به برخی ویژگی های شخصیت او نیز اشاره کنند. از جمله نتایج این تحقیق آن بوده که کاربرد قلمروهای شراب، آتش و سیل در اقوال وی، تاکید او را بر مساله فنا در اندیشه عرفانی وی نشان می دهد. همچنین حضور مکرر و چشمگیر قلمرو تجربی نور در اقوال بایزید، حاصل تاثیر محیط فرهنگی و اجتماعی زرتشتی روزگار وی بوده است. علاوه بر این، تحلیل استعاره های شناختی وی نشان دهنده تردد او میان اندیشه های زاهدانه و عاشقانه تصوف می باشد.

کلیدواژه ها:

استعاره شناختی ، فرهنگ ، نگاشت ، اصطلاحات عرفانی ، بایزید بسطامی