ستی و بازتاب آن در ادب فارسی

سال انتشار: 1387
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 388

فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JLSS-41-1_003

تاریخ نمایه سازی: 7 شهریور 1396

چکیده مقاله:

ستی واژه ای است سانسکریت به معنی عفیف و پاکدامن و در اصطلاح به معنی زنی است که طی آداب خاصی خود را در فراق همسر درگذشته اش می سوزاند و به معنی خود این مراسم نیز به کار رفته است. سابقه شکل گیری آن به 1000 تا 500 سال پیش از میلاد برمی گردد و در سال 1829 ممنوع اعلام شد. شاعران پارسی زبان به ویژه آنان که در دیار هند می زیستند، از این سنت هندویی استفاده کرده و منظومه هایی سوزناک و پراحساس آفریده اند. در این مقاله آیین ستی و بازتاب آن در ادبیات فارسی مورد بررسی قرار می گیرد.

کلیدواژه ها:

نویسندگان

علی اصغر باباصفری

استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه اصفهان

غلامرضا سالمیان

دانشجوی دکتری زبان و ادبیات فارسی