نقد روایتی از چهارمقاله درباره زندگانی فردوسی

نظامی عروضی نخستین نویسنده ای است که شرح حال بالنسبه مفصلی از فردوسی در چهارمقاله به دست داده است. وی پس از آن که شنیده ها و یافته های خود را از زندگانی فردوسی بیان می کند، به نقل روایتی می پردازد که در سال 514 در نیشابور از امیر معزی و او سابقا از شخصی به نام امیر عبدالرزاق شنیده بوده است. این روایت بسیار مهم که متضمن حوادثی از آخرین سال های زندگی فردوسی است، هرچند در پژوهش های جدید بسیار مورد توجه و استناد قرارگرفته، اما هیچ گاه جزییات آن به نحو شایسته نقد نشده است. موضوع این مقاله بررسی این روایت است و بدین منظور گزارش مزبور به قطعاتی تقسیم و مطالب هر قطعه با مآخذ معتبر تاریخی سنجیده و نتیجه گیری شده است.

کلیدواژه ها:

فردوسی ، سال وفات فردوسی ، امیر عبدالرزاق ، محمود غزنوی ، چهارمقاله ، ابوالقاسم کرکانی