مقایسه اثربخشی انواع مداخلات شناختی حرکتی بر تعادل پویای زنان سالمند

هدف از پژوهش حاضر، بررسی مقایسه اثربخشی انواع مداخلات شناختی حرکتی بر تعادل پویای زنان سالمند بود. روش پژوهش حاضر، نیمه تجربی بوده و با طرح پیش آزمون پس آزمون انجام شده است. بدین منظور، 40 نفر از زنان سالمند (با دامنه سنی 60 تا 75 سال) در این پژوهش شرکت نمودند و به صورت تصادفی به سه گروه تجربی و یک گروهکنترل تقسیم شدند. شایان ذکر است که تمام گروه ها به مدت 15 جلسه و به شکل پنج روز در هفته براساس پروتکل های تعیین شده تمرین کردند. تعادل پویای آزمودنی ها، قبل و بعد از دوره تمرینی با استفاده از مقیاس تعادل برگ ارزیابی گردید. داده های پژوهش نیز با استفاده از آزمون های تحلیل واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی موردتجزیه وتحلیل قرار گرفتند. نتایج به دست آمده نشان می دهد که تمرینات ذهنی، خودگویی و ترکیبی (ذهنی خودگویی و ترکیبی ممکن است از طریق افزایش عملکردهای عصبی شناختی، در بهبود عملکرد تعادلی تاثیرگذار باشد؛ زیرا، افت عملکردهای عصبی شناختی مرتبط با سن در زمینخوردن افراد سالمند نقش دارد.

کلیدواژه ها:

تعادل ، زنان سالمند ، مداخلات شناختی حرکتی