رابطه بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی در تکواندوکاران نوجوان نخبه و غیرنخبه

مقدمه و هدف: هدف پژوهش حاضر بررسی رابطه بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی در تکواندوکاران نوجوان نخبه و غیرنخبه بود. روششناسی: پژوهش حاضر توصیفی-همبستگی و جامعه آماری آن تمامی تکواندوکار نوجوان لیگ (دسته یک و برتر) در سال 1397 بودند. در این پژوهش 150 مرد (75 نخبه و 75 غیرنخبه) بهصورت نمونه گیری تصادفی بررسی شدند و مقیاسهای سرسختی ذهنی در ورزش (شیرد و همکاران، 2009) و خودشفقتی (رایس و همکاران، 2010) را تکمیل نمودند. داده ها از طریق آزمون های آماری همبستگی پیرسون و رگرسیون چندگانه بهروش همزمان و تحلیل واریانس یک طرفه (آنوا) تحلیل شد. نتایج: نتایج نشان داد که بهطور معناداری بین سرسختی ذهنی و خودشفقتی همبستگی وجود دارد و ابعاد سرسختی ذهنی (اطمینان، پایداری و کنترل) تغییرات خودشفقتی را تبیین می‎کند (001/0> p). بهعلاوه، تحلیل دادهها نشان داد که در مقایسه با گروه غیرنخبه، تکواندوکاران نخبه سرسختی ذهنی بالاتری دارند و به میزان بیشتری از راهبردهای خودشفقتی استفاده می کنند (001/0> p). نتیجه گیری: براساس یافته های پژوهش حاضر به نظر می رسد، ویژگی سرسختی ذهنی نقش موثری در خودشفقتی تکواندوکاران نوجوان ایفاء می کنند و تقویت راهبردهای خودشفقتورزی می تواند برای پی ریزی مداخلات و برنامه های آموزشی سرسختی ذهنی تکواندوکاران به ویژه سطح غیرنخبه مورد توجه قرار گیرد.

کلیدواژه ها:

خود شفقتی ، ذهن آگاهی٬تنظیم هیجان ، تکواندوکاران نوجوان ، سرسختی ذهنی