مقایسه آزمایشگاهی اثرات ضدمیکروبی پرسیکا و کلرهگزیدین با هیپوکلریت سدیم بر انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس

مقدمه: در استفاده بالینی از مواد ضدمیکروبی، ماده ای که سمیت کمتر و کارایی بیشتری دارد مطلوبتر است. هدف ما در این مطالعه مقایسه آزمایشگاهی اثرات ضدمیکروبی پرسیکا و کلرهگزیدین با هیپوکلریت سدیم بر میکروارگانیسم های انتروکوکوس فکالیس و کاندیدا آلبیکنس بود. مواد و روش ها: در این مطالعه تجربی-آزمایشگاهی 92 نمونه از میکروارگانیسم های مورد مطالعه بر اساس روش کربی بائر بر روی محیط مولر هینتون آگار کشت سطحی داده شدند. دیسک های کاغذی را با غلظت های پرسیکای خالص و 50%، کلرهگزیدین2/0% و 1/0% و هیپوکلریت سدیم 1% آغشته نموده و روی محیط کشت قرار دادیم. 48 ساعت پس از کشت، قطر هاله عدم رشد بر حسب میلی متر اندازه گیری شد. داده ها توسط نرم افزار SPSS و به وسیله آزمون های آماری من ویتنی و کروسکال والیس مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفتند. یافته ها: از نظر آماری غلظت به کار رفته از هیپوکلریت سدیم نسبت به غلظت های به کار رفته از کلرهگزیدین و پرسیکا به طور معنی داری در مهار رشد میکروارگانیسم های مورد مطالعه موثرتر بود (000/0P=). نتیجه گیری: در این مطالعه میکروارگانیسم های مورد مطالعه نسبت به هیپوکلریت سدیم بسیار حساس بودند. با کاهش غلظت کلرهگزیدین از حساسیت میکروارگانیسم ها کاسته شد. در مورد پرسیکا حساسیت وجود نداشت. به طور کلی غلظت های مورد مطالعه در مقایسه با هیپوکلریت سدیم اثر ضعیف تری داشتند.

کلیدواژه ها:

کلرهگزیدین ، پرسیکا ، هیپوکلریت سدیم ، انتروکوکوس فکالیس ، کاندیدا آلبیکنس