بررسی آلودگی باکتریایی یونیت های بخش های ترمیمی و پریوی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی

مقدمه: آلودگی باکتریال سطوح کلینیکی می تواند یکی از علل عفونت های متقاطع باشد. هدف از این مطالعه، بررسی میزان و نوع آلودگی باکتریایی در یونیت های بخش ترمیمی و پریوی دانشکده دندانپزشکی شهید بهشتی قبل و بعد از کار بر روی بیماران در سال تحصیلی 90-91 بود. مواد و روش ها: نمونه گیری به روش تصادفی ساده بر روی 30 یونیت فعال بخش های ترمیمی و پریو صورت گرفت. از سه محل پشتی صندلی، کلید روشن خاموش چراغ و دستگیره سینی، قبل و بعد از کار با یک بیمار با استفاده از سواپ استریل مرطوب نمونه گیری به عمل آمد. کلونی های تشکیل شده شمارش و از تست های شیمیایی برای شناسایی باکتری های جداشده استفاده شد. جهت آنالیز آماری از تست های من ویتنی، کای اسکوئر و کروسکال والیس استفاده شد و سطح معنی داری 05/0 در نظر گرفته شد. یافته ها: نمونه گیری بعد از اتمام کار درمانی نشان داد که 57 مورد از 90 نمونه گیری، آلوده بودند و بیشترین باکتری از نوع استافیلوکوک اورئوس بود. آلودگی تابوره بیشتر از دو ناحیه دیگر بود (025/0P=) ومیزان آلودگی در بخش ترمیمی بیشتر از پریو گزارش شد (036/0P=). نتیجه گیری: آلودگی میکروبی سطوح کار بعد از درمان یک بیمار، بطور قابل ملاحظه ای افزایش می یابد. بنابراین ضدعفونی کردن سطوح یونیت و صندلی در فواصل بیماران ضروری به نظر می رسد.

کلیدواژه ها:

آلودگی باکتریال ، یونیت دندانپزشکی ، عفونت متقاطع