ارزیابی تراکم عروق خونی در نئوپلاسم های شایع و بدخیم غده بزاقی

مقدمه:تومورهای غدد بزاقی، نئوپلاسم های هتروژن با شیوع نسبتا کم هستند. به دلیل عدم شناخت نقش آنژیوژنز در تومورهای بدخیم بزاقی، لذا هدف مطالعه حاضر، مقایسه تراکم عروق خونی در دو تومور بدخیم بزاقی می باشد. مواد و روش ها:در این مطالعه توصیفی-تحلیلی، 40 بلوک پارافینه آدنوئید سیستیک کارسینوما و موکواپیدرموئید کارسینوما خارج گردید. رنگ آمیزی CD34 برای ارزیابی تراکم عروق خونی انجام شد. تومورها به دو گروه با درجه بدخیمی بالا و پایین تقسیم شدند. اطلاعات بالینی بیماران از پرونده ها خارج شده و تراکم عروق خونی و ارتباط آن با فاکتورهای بالینی-پاتولوژی با آنالیزهای آماری Kruskal-Wallis، من ویتنی، ویل کاکسون، مجذور کای ارزیابی شد. 05/0P< معنی دار در نظر گرفته شد. یافته ها:میانگین تراکم کلی عروق خونی، مرکزی و محیطی در آدنوئید سیستیک کارسینوما به ترتیب 4/7±6/16، 9/5±9/11 و 3/2±8/4 و در موکواپیدرموئید کارسینوما 144/6±11/19، 63/5±7/14 و 73/1±63/4 بود. اختلاف آماری معنی داری بین دو ضایعه از نظر میانگین تراکم کلی عروق خونی (279/0=P)، مرکزی (171/0=P) و محیطی (734/0=P) مشاهده نشد. اختلاف آماری معنی داری در تراکم عروق خونی بین نئوپلاسم های بدخیم بزاقی با درجه بدخیمی بالا و پایین وجود نداشت (21/0P=). بین تراکم عروق خونی باسن، جنس، محل در دو ضایعه فوق ارتباطی مشاهده نشد. نتیجه گیری:افزایش درجه بدخیمی و فاکتورهای بالینی در تومورهای فوق تاثیری در تراکم عروق خونی ندارد. نواحی مرکزی تومور فعالیت رگ سازی بیشتری نسبت به محیطی دارد.

کلیدواژه ها:

موکواپیدرموئید کارسینوما ، آدنوئیدسیستیک کارسینوما ، ایمونوهیستوشیمی ، CD34 ، آنژیوژنز