مقایسه دو نوع تراش مارژین در مقاومت به شکست رستوریشن های تمام سرامیکی IPS e.max

مقدمه: یکی از مشکلات روکش های تمام سرامیکی، امکان شکستن آنها در برابر نیروهای اکلوزالی است. هدف از این تحقیق مقایسه مقاومت به شکست روکش های تمام سرامیکی IPS e.max در دو ختم تراش چمفر و شولدر بود. مواد وروش ها: برای انجام این مطالعه آزمایشگاهی، بر روی یک دندان پرمولار اول ماگزیلا مارژین چمفر ˚50 (8/0 میلی متر) تراشیده شد و 20 بار توسط پلی وینیل سایلوکسان قالب گیری شد. سپس مارژین چمفر به شولدر ˚90 با عمق 1میلی متر تبدیل شد. پس از قالب گیری، دای های رزینی تهیه شد. از دای های رزینی به منظور تهیه دای استون قالب گیری شد. 20 روکش Press و 20 روکش ZirCAD بر روی دای استون ها تهیه و روی دای های رزینی سمان شد. سپس نمونه ها در دستگاه Universal testing machine تحت فشار قرار گرفتند. داده ها توسط آزمون آماری One-way ANOVA بررسی شدند. یافته ها: میانگین مقاومت به شکست در گروه چمفر ZirCAD، 1426 نیوتن، در گروه شولدر ZirCAD، 3/1361 نیوتن، در گروه چمفر Press، 9/1059 نیوتن و در گروه شولدر Press، 8/1295 نیوتن بود. تفاوت معنی داری بین گروه ها از نظر مقاومت به شکست مشاهده نشد (095/0P=).  نتیجه گیری: در صورت پرسلن گذاری، طرح ختم تراش بر استحکام فشاری روکش های تک واحدی خلفی IPS e.max تاثیری نمی گذارد.

کلیدواژه ها:

چمفر ، شولدر ، مقاومت به شکست ، ختم تراش ، سرامیک ، IPS e.max