بررسی تاثیر آلودگی بزاق بر ریزنشت سیلانت در سیستم های ادهزیو سلف اچ با اسیدیته مختلف

مقدمه:آگاهی یافتن از سیستم های باندینگ سلف اچ با کمترین میزان ریزنشت می تواند راهنمایی در انتخاب نوع ادهزیو مناسب درهنگام آلودگی با بزاق و کاهش زمان کار دردرمان فیشورسیلانت به ویژه در کودکان باشد. هدف از این تحقیق تعیین تاثیر آلودگی با بزاق بر ریزنشت سیلانت ها در سیستم های ادهزیو با اسیدیته مختلف بود. مواد و روش ها:در این بررسی از 54 دندان مولر سوم کشیده استفاده شد. شیارهای سطح جونده با فرز روند یک چهارم تراش خورد. سپس دندان ها به صورت تصادفی به 6 گروه تقسیم شدند. از دنتین باندینگ های توتال اچ (Adper single Bond2) و سلف اچ با اسیدیته ضعیف (Clearfil S3 Bond) و سلف اچ با اسیدیته قوی (Adper prompt l-pop) استفاده شد. سه گروه بدون آلودگی با بزاق و سه گروه با آلودگی به بزاق تحت استفاده از این 3 نوع باندینگ قرارگرفتند و سپس شیارهای آنها مسدود شدند. دندان ها بعد از ترموسایکلینگ و برش مورد بررسی قرار گرفت. آزمون های کروسکال-والیس و من ویتنی در تحلیل داده ها در سطح معنی داری 05/0 استفاده گردید. یافته ها:مقایسه میزان ریزنشت در بین گروه ها نشان داد ریزنشت گروه باندینگ سلف اچ با اسیدیته ضعیف(Clearfil S3 Bond)در دو حالت غیرآلوده و آلوده به بزاق به صورت مشخص کمتر از گروه سلف اچ با اسیدیته قوی (Adper prompt l-pop) بوده است (001/0=P و 010/0=P). اما در شرایط فوق میزان ریزنشت در باندینگ های سلف اچ و توتال اچ (Adper single Bond2) تفاوتی نشان نداده است. نتیجه گیری: در صورت امکان آلودگی با بزاق، استفاده از ادهزیو سلف اچ بااسیدیته ضعیف (Clearfil S3 Bond) در درمان فیشورسیلانت پیشنهاد می شود.

کلیدواژه ها:

دنتین باندینگ ، آلودگی به بزاق ، ریزنشت