ارزیابی تاثیر محلول های مختلف نگهداری و استریل دندان کشیده شده بر روی استحکام باند برشی کامپوزیت به مینا

مقدمه: در مطالعات آزمایشگاهی، اغلب از دندان های کشیده شده استفاده می شود که حاوی انواع میکروارگانیسم ها بوده و خطر انتقال عفونت را به دنبال دارند. هدف از مطالعه حاضر، بررسی تاثیر محلول های ضدعفونی کننده نگهداری دندان بر استحکام باند برشی پیوند کامپوزیت به مینا بود. مواد و روش ها: از 60 دندان پره مولر انسانی بدون پوسیدگی و ترک در این مطالعه استفاده شد. بر مبنای نوع محلول نگهداری، زمان انجام پروسه باند کامپوزیت به مینا و عامل اتوکلاو شدن، نمونه ها به صورت تصادفی در یکی از گروه های زیر قرار داده شدند: (1) دندان های تازه کشیده شده (بدون قرارگیری در محلول نگهداری و اتوکلاو)؛ (2) دندان های تازه کشیده شده همراه با اتوکلاو؛ (3) 6 ماه نگهداری در کلرامین بدون اتوکلاو؛ (4) 6 ماه نگهداری در کلرامین همراه با اتوکلاو؛ (5) 6 ماه نگهداری در تیمول بدون اتوکلاو؛ (6) 6 ماه نگهداری در تیمول همراه با اتوکلاو. سپس پروسه باندینگ کامپوزیت به مینا انجام شد و استحکام باند آن ها مورد ارزیابی قرار گرفت. نوع شکست هم در هر مورد تعیین گردید. آنالیز داده ها توسط تست Two-way ANOVA در نرم افزار SPSS نسخه 5/11 در سطح معنی داری 05/0 صورت گرفت. یافته ها: نوع محلول نگهداری (818/0P=) و اتوکلاو (221/0P=) تاثیری بر نتایج استحکام باند نداشت. در نمونه های اتوکلاو شده نوع شکست کوهزیو مینایی بیشتر از نمونه های اتوکلاو نشده بود. نتیجه گیری: براساس یافته های این مطالعه، اتوکلاو و نوع محلول نگهداری، تاثیری بر استحکام باند کامپوزیت به مینای دندان در مقایسه با دندان های تازه کشیده نداشت. اما استفاده از اتوکلاو باعث افزایش شکست کوهزیو مینا شده بود.

کلیدواژه ها:

دندان کشیده شده ، محلول نگهداری ، روش استریل کردن ، استحکام باند ، اتوکلاو