مقایسه میزان مالون دی آلدئید (MDA) در بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن و افراد سالم
محل انتشار: مجله دانشکده دندانپزشکی مشهد، دوره: 40، شماره: 4
سال انتشار: 1395
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 341
فایل این مقاله در 8 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMDS-40-4_002
تاریخ نمایه سازی: 18 تیر 1398
چکیده مقاله:
مقدمه: پریودنتیت بیماری التهابی بافتهای پشتیبان دندان می باشد که در نتیجه اثر میکروارگانیسمها ایجاد شده و منجر به آسیب پیشرونده و غیر قابل برگشت به لیگامان پریودنتال و استخوان آلوئولار می شود. مهمترین عامل در ایجاد این بیماری پلاک باکتریال می باشد اگرچه سایر عوامل مانند عوامل محیطی، ژنتیک و بیماریهای ایمنی هم باعث پریودنتیت می شوند. پراکسیداسیون چربی پیامد اصلی استرس اکسیداتیو است و که به دنبال آن سطح مالون دی آلدئید MDAافزایش می یابد. هدف از این مطالعه مقایسه میزان مالون دی آلدئید در بزاق بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن با افراد سالم بود. مواد و روشها: در این مطالعه، 30 بیمار مبتلا به پریودنتیت مزمن از بخش پریوی دانشکده دندانپزشکی دانشگاه علوم پزشکی مشهد و 30 فرد سالم انتخاب شدند. به کمک Spitting method نمونه بزاق تحریک نشده افراد هر دو گروه جمع آوری شد. سطح MDA در نمونه های بزاق با استفاده از دستگاه اسپکتروفوتومتر با روش رنگ سنجی اندازه گیری گردید. داده ها با استفاده از آزمون t مستقل، من ویتنی و کای دو تجزیه و تحلیل شدند (05/0α=). یافتهها:میزان مالون دی آلدئید در بیماران مبتلا به پریودنتیت مزمن به طور معنی داری بیشتر از گروه کنترل سالم بود (001/0P<). نتیجه گیری:نتایج این مطالعه نشان داد که بررسی سطح MDA در بزاق می تواند به عنوان یک بیومارکر مناسب در پیش بینی و تشخیص بیماری های پردودنتال عمل کند و ممکن است نقش مهمی در پاتولوژی پریودنتیت داشته باشد.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
سیدعلی بنی هاشم راد
دانشیار پریودانتیکس، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد، ایران
شادی ثقفی
دانشیار آسیب شناسی دهان، فک و صورت، مرکز تحقیقات بیماری های دهان، فک و صورت، دانشکده دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
کاظم فاطمی
دانشیار پریودانتیکس، دانشکده دندانپزشکی، مرکز تحقیقات دندانپزشکی، دانشگاه علوم پزشکی مشهد
محمد گرایلی
دندانپزشک
مراجع و منابع این مقاله:
لیست زیر مراجع و منابع استفاده شده در این مقاله را نمایش می دهد. این مراجع به صورت کاملا ماشینی و بر اساس هوش مصنوعی استخراج شده اند و لذا ممکن است دارای اشکالاتی باشند که به مرور زمان دقت استخراج این محتوا افزایش می یابد. مراجعی که مقالات مربوط به آنها در سیویلیکا نمایه شده و پیدا شده اند، به خود مقاله لینک شده اند :