بررسی هیستولوژیک ترومای اکلوژن بر پالپ و پری اپیکال دندان مولر سگ : مطالعه حیوانی

مقدمه: تماس های نامناسب اکلوزالی می تواند اثرات مخربی بر سیستم دندانی-فکی داشته باشد. به دلیل اهمیت تاثیر ترومای ناشی از اکلوژن بر التهاب پالپ و تخریب پری اپیکال، بر آن شدیم مطالعه ای حیوانی در مورد تاثیر تروما بر پالپ و پری اپیکال از طریق بررسی هیستولوژیک داشته باشیم. مواد و روش ها: این تحقیق، به صورت تجربی از نوع مطالعه حیوانی بود. بر روی دندان های مولر اول پایین 16 سگ (دو گروه تصادفی 8 تایی)، ترمیم کامپوزیتی بلند 5/1 میلیمتری قرار داده شد. یک گروه از سگ های مورد آزمایش بعد از 48 ساعت و گروه دیگر بعد 30 روزپرفیوژن شدند و بررسی هیستولوژیک صورت گرفت. یافته ها: فراوانی التهاب در پالپ تاجی، ریشه ای، پری اپیکال و PDL بعد از 48 ساعتدر مولرهای بالا به ترتیب 0/25%، 5/37%، 5/12%، 5/12% و در مولرهای پایین 5/37%، 0/50%، 0/25%، 5/12% بود. همچنین این مقادیر بعد از 30 روز در مولرهای بالا به ترتیب 0/75%، 0/75%،  5/12%، 5/12% و در مولرهای پایین 5/87%، 0/100%، 0/25% و 0/25% بود. التهاب پالپ و پری اپیکال در فاز 30 روز، بطور  معنی داری بیشتر از 48 ساعت بود (001/0> P). التهاب پالپ ریشه ای بطور  معنی داری بیشتر از پالپ تاجی بوده و التهاب در پری اپیکال پیشرفته تر از PDL بود (001/0 > P). نتیجه گیری: بدنبال ایجاد ترومای اکلوژن در دندان های مولر سگ، التهاب پالپ و پری اپیکال در بازه زمانی 30 روز، بیشتر از 48 ساعت بود. پدیده آماس در دندان های پایین بیشتر و مزمن تر بود، اما بین شدت و نوع التهاب به دنبال ترومای حاد مزمن با موقعیت دندان، ارتباط  معنی داری وجود نداشت.

کلیدواژه ها:

ترومای اکلوژن ، پالپ ، پری اپیکال