مقایسه تجربی و عددی مقدار تشعشع دریافتی خورشیدی بر یک سقف گنبدی شکل با یک سقف مسطح

ستفاده از سقف های گنبدی برای کاهش بار برودتی ساختمان ها از شاهکارهای مهندسی مکانیک در ایران است. در این پژوهش مقدار تشعشع دریافتی خورشید روی سقف گنبدی و مسطح به صورت تجربی و عددی اندازه گیری و مقایسه شده است. اندازه گیری در روزهای پانزدهم هر ماه شمسی از طلوع تا غروب آفتاب و به فاصله یک ساعت انجام گرفته است. برای اندازه گیری تجربی تشعشع روی سقف گنبدی از یک مدل گنبدی شکل با مقیاس 10/1 گنبد مدرسه مصلی یزد استفاده ، Aو اطلاعات از سیزده نقطه روی آن استخراج شده است. گنبد دارای سه مدار زاویه 50 درجه و Bبا افق زاویه 30 درجه، مدار Aبوده که مدار CوBزاویه 90 درجه تشکیل می دهند. در هر مدار چهار نقطه ان دازه گیری در Cمدارچهار جهت اصلی درنظر گرفته شده است. نتایج نشان می ده د که بیشینه مقدار تشعشع در فصول گرم، برای سقف گنبدی در جهت شرق و در فصول سرد در جهت جنوب قرار دارد حال آن که کمترین مقدار تشعشع در طول سال مربوط به جهت شمال است. همچنین بیشترین تشعشع دریافتی در جهت شرق مربوط به زمانهای اولیه صبح و در جهت غرب مربوط به ساعات بعدازظهر است. به علاوه برای سقف گنبدی درجهت جنوب، بیشترین مقدار تشعشع دریافتی در زمانهای نزدیک به ظهر اتفاق می افتد، در حالیکه بیشترین تشعشع دریافتی در جهت شمال به زمانهای پیش از ظهر تمایل دارد. همچنین میانگین تشعشع دریافتی برای سقف مسطح بر حسب ژول بر روز کمتر از سقف گنبدی است که اختلاف این دو در ماه های سرد سال کمتر میشود.

کلیدواژه ها:

سقف گنبدی ، سقف مسطح ، تشعشع خورشید ، بررسی تجربی و عددی