مدلسازی با استفاده از شبکه عصبی مصنوعی جهت پیش بینی هدایت حرارتی نانوسیال نانولوله کربنی چند جداره عامل دار – آب و ارائه رابطه تجربی جدید

در این مقاله ، بر اساس نتایج آزمایشگاهی، و با استفاده از روش برازش منحنی و شبکه عصبی مصنوعی اثر دما و کسر حجمی نانولوله ها بر ضریب هدایت حرارتی نانوسیال نانولوله کربنی چند جداره عامل دار-آب بررسی شد. یک رابطه دقیق به صورت تابعی از کسر حجمی و دما برای پیش بینی ضریب هدایت حرارتی نانوسیال ارائه شد. همچنین شبکه های عصبی مختلفی به منظور مدلسازی ضریب هدایت حرارتی نانوسیال طراحی شد. در این شبکه ها دما و کسر حجمی به عنوان متغیرهای ورودی و ضریب هدایت حرارتی به عنوان متغیر خروجی در نظر گرفته شد. شبکه عصبی بهینه با در نظر گرفتن حداقل خطا در پیش بینی ضریب هدایت حرارتی نانوسیال به دست آمد. مقایسه ها نشان داد که شبکه عصبی مصنوعی می تواند پیش بینی دقیق تری نسبت به روش برازش منحنی در تخمین ضریب هدایت حرارتی این نانوسیال ارائه کند. همچنین نتایج نشان داد که رابطه تجربی ارائه شده به وسیله روش برازش منحنی دارای دقت قابل قبولی است.

کلیدواژه ها:

مدلسازی ، شبکه عصبی ، هدایت حرارتی ، رابطه تجربی ، نانوسیال ، نالوله کربنی چند جداره