خوانش شارحان گلشن راز از اعیان ثابته و تطبیق آن با آرای ابن عربی
محل انتشار: فصلنامه ادبیات عرفانی، دوره: 3، شماره: 5
سال انتشار: 1390
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 267
فایل این مقاله در 26 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JMLK-3-5_004
تاریخ نمایه سازی: 21 خرداد 1398
چکیده مقاله:
اصطلاح اعیان ثابته از برساخته های ذهن وقاد محی الدین بن عربی است که پس از او، پیروان وی، مانند شیخ محمود شبستری از آن استفاده کرد ه اند. اعیان ثابته صورت های معقول اسمای الهی و حقایق اعیان خارجی، و به تعبیری، واسطه میان خدا و جهان محسوس اند؛ به بیانی دیگر، وقتی مشیت الهی بر آفرینش جهان و خلقت موجودات عالم قرار گرفت، ابتدا بر اعیان ثابته تجلی نمود و سپس، کائنات و موجودات از عالم علم الهی به جهان مادی قدم نهادند. صاحب گلشن راز با اقتدا به شیخ اکبر، ضمن به کارگیری امکان های اندیشه وی و ابزار بیانی و همچنین تمثیل های وی، به تبیین ماهیت اعیان همت گماشته است. این مقاله با هدف تبیین جایگاه اعیان ثابته درمنظومه هزاربیتی گلشن راز بر اساس خوانش پنج شارح و تطبیق آن با آرای شیخ اکبر شکل گرفته است؛ زیرا مفسران این منظومه توانسته اند بیان اجمالی و موجز شیخ درباره اعیان ثابته را شرح و تفصیل دهند، و به خوبی از عهده انجام دادن این مهم برآمده اند.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
بتول مهدوی
استادیار گروه زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند
سمیه شجاع
دانشجوی کارشناسی ارشد زبان و ادبیات فارسی دانشگاه بیرجند