بررسی تجربی تاثیر متغیرهای نورد گرم بر دماهای بحرانی در فولاد لوله ی انتقال گاز طبیعی نوع X70

دماهای بحرانی در یک فرایند ترمومکانیکی، در تعیین ریزساختار نهایی و خواص مکانیکی فولادهای کم آلیاژ و پراستحکام اهمیت زیادی دارند. در تحقیق حاضر، از زمان بندی میانگین برای تعیین دماهای بحرانی در عملیات ترمومکانیکی فولاد API X70 استفاده شده است. این فولاد وارداتی است و کاربردهای گسترده ای در خطوط قطور و پرفشار انتقال گاز طبیعی و شبکه های انتقال نفت در ایران دارد. دماهای بحرانی، در شرایط مختلف تغییر شکل شامل نرخ و میزان کرنش و زمان میان مرحله ای نورد تعیین شدند و تاثیر هر یک از متغیرهای تغییر شکل بر دمای بحرانی عدم وقوع تبلور مجدد (Tnr) برای فولاد مذکور بررسی شد. نتایج نشان دادند که Tnr با افزایش کرنش کاهش و با افزایش نرخ کرنش از 0/1s⁻¹ به 1s⁻¹، افزایش می یابد. افزون بر این، Tnr با افزایش زمان میان مرحله ای کاهش یافت. مقایسه ی نتایج حاصل از روش زمان بندی میانگین با مقادیر به دست آمده از رابطه های تجربی و داده های آزمایشگاهی برای فولاد مشابه، نشان دهنده ی مطابقت خوب بین این مقادیر بود. با توجه به کمبود داده های تجربی، نتایج حاصل می توانند در بومی شدن تولید این فولاد استفاده شوند.

کلیدواژه ها:

تغییر شکل گرم ، دمای عدم وقوع تبلور مجدد ، آزمون پیچش گرم ، فولاد خط لوله APIX70