مدلسازی معادلات ساختاری رابطه طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی با نقش میانجی هوش هیجانی

اختلال اضطراب اجتماعی، شایع ترین نوع اختلالات اضطرابی است که به عملکرد و روابط اجتماعی فرد آسیب می رساند. ازجملهعوامل موثر در ابتلا و تداوم این اختلال، طرح واره های ناسازگار اولیه و نقایص در هوش هیجانی است. هدف از این پژوهش تعیینرابطه طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراب اجتماعی: با میانجی گری هوش هیجانی است. روش پژوهش توصیفی و از نوعهمبستگی است. جامعه آماری کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1397-1396 به تعداد 82099نفر است. حجم نمونه 400 نفر از این دانش آموزان است که به شیوه نمونه گیری خوشه ای مرحله ای انتخاب شده و به پرسشنامه هایطرح واره های ناسازگار اولیه یانگ (2005)، پرسشنامه اضطراب اجتماعی کانر، دیویدسون، چرچیل، فوا، شروود و ویسلر (2000) وپرسشنامه هوش هیجانی شرینگ (1996) پاسخ داده اند. داده های جمع آوری شده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، تحلیلرگرسیون تعدیلی و آزمون بوت استروپ تجزیه وتحلیل شد. یافته ها نشان داد که بین طرح واره های ناسازگار اولیه با اضطراباجتماعی رابطه مثبت و معنی داری دارد (P<0/01). بین هوش هیجانی با اضطراب اجتماعی رابطه منفی و معنی داری دارد (P<0/01).نتایج آزمون بوتاستروپ با استفاده از معادلات ساختاری نشان داد که طرح واره های ناسازگار اولیه از طریق هوش هیجانی بااضطراب اجتماعی رابطه غیرمستقیم و معنی داری دارد؛ بنابراین، می توان نتیجه گیری کرد که اضطراب اجتماعی نه تنها از بدکارکردیشناختی در قالب طرح واره های ناسازگار تاثیر می پذیرد، بلکه نشانه های این اختلال به واسطه نداشتن مهارت های هوش هیجانی،تشدید می شود؛ به نحویکه اثرات منفی شناخت واره های معیوب بر اضطراب اجتماعی از طریق عملکرد معیوب هوش هیجانیافزون تر شده و باعث تشدید علایم اضطراب اجتماعی در دانش آموزان می گردد.

کلیدواژه ها:

طرح واره های ناسازگار اولیه ، اضطراب اجتماعی ، هوش هیجانی