خطاپذیری علم حضوری و مکاشفات عرفانی
محل انتشار: دوفصلنامه پژوهش های عقلی نوین، دوره: 2، شماره: 4
سال انتشار: 1396
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 757
فایل این مقاله در 19 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JNIR-2-4_001
تاریخ نمایه سازی: 18 اسفند 1397
چکیده مقاله:
فیلسوفان مسلمان معمولا به این پرسش که آیا علم حضوری -که از آن به عنوان سنگ بنای معرفت بشرییاد می شود- قابل اتصاف به صدق و کذب هست و می توان روزنه هایی برای ورود خطا به آن یافت یا نه پاسخمنفی می دهند. در این مقاله دیدگاه مشهور حکما که علم حضوری را به دلیل فقدان واسطه و فاصله، خطاناپذیرمی دانند، با روش تحلیلی، مورد بررسی قرار می گیرد. در گام نخست با اثبات حضوری بودن مشاهدات و مکاشفاتعرفانی و در گام بعد با اثبات وجود خطا در مشاهدات عرفانی و در برخی موارد وجود خطا در خود علم حضوری،خطاپذیر بودن این علم، دست کم در مورد انسان اثبات می شود. اما باید توجه داشت اثبات این مسیله، موجباسقاط حجیت و اعتبار علوم حضوری نمی شود، بلکه معیارحجیت در این ساحت از معرفت بشری عبارت استاز رعایت شرط رو شمندی و سلوک عقلایی که مورد پذیرش دانشمندان این علم می باشد.
نویسندگان
حجت اسعدی
دانشجوی دکتری حکمت متعالیه دانشکده الهیات دانشگاه فردوسی مشهد
سیدمرتضی حسینی شاهرودی
عضو هییت علمی دانشگاه فردوسی مشهد