فعالیت آنتی اکسیدانی پنج گونه ای بومی جنس سالویا
محل انتشار: دوفصلنامه کشاورزی، دوره: 3، شماره: 1
سال انتشار: 1380
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 372
متن کامل این مقاله منتشر نشده است و فقط به صورت چکیده یا چکیده مبسوط در پایگاه موجود می باشد.
توضیح: معمولا کلیه مقالاتی که کمتر از ۵ صفحه باشند در پایگاه سیویلیکا اصل مقاله (فول تکست) محسوب نمی شوند و فقط کاربران عضو بدون کسر اعتبار می توانند فایل آنها را دریافت نمایند.
- صدور گواهی نمایه سازی
- من نویسنده این مقاله هستم
این مقاله در بخشهای موضوعی زیر دسته بندی شده است:
استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:
شناسه ملی سند علمی:
JR_JOA-3-1_008
تاریخ نمایه سازی: 21 فروردین 1397
چکیده مقاله:
آنتی اکسیدان ها به عنوان افزودنی های غذایی برای افزایش عمر مفید روغن ها و غذاهای چرب و حفظ کیفیت آنها در طول نگهداری و مصرف به کار برده می شوند. پژوهش های انجام شده حاکی از آن است که امکان دارد برخی از آنتی اکسیدان های سنتزی دارای اثرات زیان آوری در بدن باشند، بدین جهت در طی سال های گذشته، توجه خاصی به کاربرد آنتی اکسیدان های طبیعی در صنایع غذایی معطوف شده است. منابع گیاهی از جمله گیاهان علفی با دارا بودن ترکیبات فنولی به عنوان آنتی اکسیدان های طبیعی مدنظر قرار گرفته اند، به علاوه نشان داده شده است که برخی از این ترکیبات دارای اثرات بیولوژیکی مفید (ضد سرطان زایی و ضد موتاژنیک) نیز می باشند. در این پژوهش عصاره متانولی تخلیص یافته برخی گونه های بومی جنس سالویا از تیره نعناع جهت بررسی خاصیت آنتی اکسیدانی در روغن کلزا و با استفاده از آزمون گرمخانه در 60 درجه سانتی گراد و اندازه گیری عدد پراکسید، میزان تشکیل پیوندهای دوگانه مزدوج و عدد آنیسیدین مورد ارزیابی قرار گرفت. فعالیت عصاره های جنس سالویا با برخی آنتی اکسیدان های سنتزی و طبیعی یعنی TBHQ ، آسکوربیل پالمیتات، عصاره مریم گلی و اکلیل کوهی مقایسه گردید. خاصیت آنتی اکسیدانی S.vigata jacq, S. reuteriana Boiss, Bunge S. atopatana و S.hydragea DC ex Benth، رضایت بخش نبود. موثرترین گونه S. verticillita L. بود که فعالیت آنتی اکسیدانی قابل ملاحظه ای داشت و به عنوان منبع خوبی از آنتی اکسیدان طبیعی معرفی می گردد. برای اطلاعات بیشتر به متن انگلیسی این مقاله مراجعه شود.
کلیدواژه ها:
نویسندگان
پروین زندی
استاد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، تهران- ایران
مایکل اچ گوردون
استاد گروه علوم و صنایع غذایی، دانشگاه ردینگ، ردینگ- انگلستان