بررسی تحمل به خشکی در ارقام مختلف عدس

این آزمایش به منظور ارزیابی ارقام مختلف عدس از نظر تحمل به خشکی در قالب طرح بلوک های کامل تصادفی با سه تکرار در دو شرایط آبی و دیم در سال زراعی 81-1380 در ایستگاه تحقیقات کشاورزی دیم شمال خراسان اجرا شد. در طی فصل رشد از صفات تعداد روز تا جوانه زنی، ارتفاع بوته، تعداد روز تا رسیدگی، محتوای نسبی آب برگ ها و میزان هدایت الکتریکی برگ ها یادداشت برداری شد. بعد از برداشت، تعداد غلاف های پر، تعداد غلاف های خالی، تعداد دانه در بوته, وزن صددانه و عملکرد دانه محاسبه شد. تحمل به خشکی ارقام از طریق پایداری غشای سیتوپلاسمی و محتوای نسبی آب برگ ها بررسی شد. تفاوت بین ارقام از نظر ارتفاع، تعداد غلاف های خالی، تعداد روز تا رسیدگی، میزان هدایت الکتریکی برگ ها و محتوای نسبی آب برگ ها معنی دار نبود. تفاوت بین ارقام از نظر تعداد غلات های پر، تعداد دانه در بوته، وزن صددانه و عملکرد دانه در بین ارقام معنی دار بود. رابطه هیچ یک از معیارهای محاسبه شده برای تحمل به خشکی (به جز شاخص تحمل تنش) با عملکرد قوی نبود.

کلیدواژه ها:

پایداری غشای سیتویلاسمی ، شاخص تحمل به خشکی ، عدس ، محتوای نسبی آب