بررسی میزان آمادگی مجتمع آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان در مواجهه با شرایط اضطراری با استفاده از راهنمای ISO 22399:2003 و ارایه راهکارهای بهبود

مقدمه: بروز شرایط اضطراری میتواند اثرات جبرانناپذیری به سازمانها وارد نماید. چنین پیامدهایی در یک محیط دانشگاهی که تجمعی از سرمایههای علمی کشور حضور دارند میتوانند محیطهای دانشگاهی به دلیل ماهیت غیر صنعتی که دارند کمتر به شدیدتر شود. معمولا موضوعاتی مانند آمادگی و طرحریزی در برابر شرایط اضطراری پرداختهاند. در این مقاله سعی شده است که میزان آمادگی مجتمع آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان در برابر شرایط اضطراری احتمالی سنجیده شود.روش کار: جهت تدوین چکلیستهای ابتدایی از استاندارد ایزو 22399 استفاده شد. یک تیم ممیزی تشکیلشده و مجتمع آموزشی دانشگاه علوم پزشکی را بر اساس پنج سرفصل اصلی: طرحریزی، منابع، ساختار سازمانی، ارتباطات و شناسایی سناریوها مورد ارزیابی قرارداد. نحوه نمره دهی هم بر اساس یک مقدار عددی از 0 تا 3 طراحی شد. اصول کلی مورداستفاده در نمونهبرداری هم بر اساس جمعآوری شواهد و مقایسه آن با معیارهای ممیزی بود.یافتهها: وضعیت آمادگی مجتمع آموزشی دانشگاه علوم پزشکی همدان در برابر شرایط اضطراری در هیچیک از سرفصلهای اصلی موردبررسی مناسب قلمداد نشده و حداقل نمره همکسب نگردید. کمترین نمره مربوط به شناسایی و ارزیابی سناریوها و بیشترین نمره هم به منابع موجود مربوط میشد.نتیجهگیری: با توجه به نتایج کسبشده به نظر میرسد که به طراحی و استقرار یک سیستم مدیریت شرایط اضطراری، متناسب با محیطهای دانشگاهی و آموزشی نیاز باشد. عملیترین پیشنهاد ممکن، استقرار چنین سیستمی بر اساس استانداردهای مشابه در دسترس میباشد.

کلیدواژه ها:

آمادگی در برابر شرایط اضطراری ، دانشگاه ، ممیزی