گروه بندی و اثر اقناعی آن درقرآن

انسان یک موجود احتماعی است .زندگی او در اجتماع و با عضویت در گروه های گوناگون شکلمی گیرد .علاوه بر شکل گیری زندگی انسان ،تعامل او باحضوردر گروه های گوناگون ظهور مییابد.براین اساس گروه بندی یکی از شیوه های اقناعی به حساب می آید.متخصصان امر تبلیغ یکنکته روان شناختی را آشکارساخته اندکه عضویت درگروه برای انسان مایه عزت نفسوغروراست.عضویت در گروه مبانی خاص خورا دارد.یکی از مبانی عضویت ،پذیرش و عدم پذیرشاصول گروه می باشد .قرآن کریم از این شیوه ی تاثیرگذاربهره برده ومردم را بامبنای پذیرش و عدمپذیرش اسلام تقسیم بندی نموده است.قرآن در این تقسیم بندی مردم را دردوگروه «دارالاسلام ودارالکفر» وزیر مجموعه های آن دسته بندی نموده است .هرکدام از این دوگروه زیر مجموعه ایدارد که گروه مشرکان ،کافران و منافقان زیر مجموعه ی دارالکفر به حساب آمده و گروه مومنان ،توابین ،مطهرین،سابقون ومقربان ،زیر محموعه ی دارالاسلام است.با توجه این که گروه بندی افرادمنشا عزت نفس وشخصیت است، قرآن از این شیوه پیام رسانی استفاده کرده و با بیان وضعیتگروه های مذکور خواسته مخاطبان خود رابرای پذیرش اسلام و ورود در جرگه دارالاسلام موقعیتآنهارا در این دنیا ودر آخرت جاودانه سازد. این پژوهش گروه بندی در قرآن و گروه های موجودبراساس پذیرش و عدم پذیرش اسلام و آثار مترتب بر این موضوع را بررسی می کند.

کلیدواژه ها:

اعتیاد ، خودآگاهی هیجانی ، روابط بین فردی ، واقع گرایی ، تحمل استرس