بررسی اثربخشی طرح آموزش مهارتهای زندگی در دبیرستانهای شهر تهران

هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی طرح آموزش مهارت­های زندگی در مدارس مجری طرح از دیدگاه دبیران دبیرستان­های دخترانهشهر تهران در سال تحصیلی 91-1392 می­باشد. روش تحقیق، توصیفی از نوع پیمایشی است. جامعه آماری، کلیه دبیران زن دبیرستان­های دخترانه شهر تهران است که درس مهارت­های زندگی را در سال تحصیلی 91-92 تدریس کرده­اند(N=150). حجم نمونه، با استفاده از روش سرشماری 150 نفر تعیین شد. ابزار گردآوری داده­ها، پرسشنامه محقق ساخته مهارت­های زندگی، شامل خود آگاهی، ارزش­های فردی– خانوادگی، تصمیم­گیری، مقابله با اضطراب، برقراری ارتباط مطلوب، و انتخاب هدف است. روایی محتوایی ابزار اندازه­گیری توسط صاحب­نظران تایید شد و پایایی پرسشنامه بر اساس محاسبه ضریب آلفای کرونباخ 85/0 محاسبه گردید. با  استفاده از فنون آمار توصیفی(میانگین، فراوانی، رسم جدول، و نمودار) و آمار استنباطی(آزمون تی تک نمونه­ای و نیز آزمون فریدمن برای تعیین اولویت­ها) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته­های پژوهش نشان داد که از نظر دبیران آموزش درس مهارت­های زندگی بر مهارت­های خودآگاهی، ارتباط مطلوب، ارزش­های فردی و خانوادگی، اضطراب، انتخاب هدف و تصمیم­گیری موثر بوده است.

کلیدواژه ها:

اثربخشی ، مهارت های زندگی ، آموزش ، دبیرستانهای دخترانه