نقد ساختاری محتوایی تبلور عشق و کارکرد های آن در چندی از داستان های صادق هدایت

صادق هدایت از نخستین نویسندگان برجسته ایران در عرصه داستان نویسی است که ساختمان داستان کوتاه و روانشناسیشخصیت ها را به تقلید از سبک نویسندگان اروپایی وارد صناعت داستان نویسی ایران کرد. عشق و مسایل مربوط به آن در آثارهدایت به صورت های مختلف تبلور یافته است. گاه شخصیت های داستان هایش از ابراز عشق خود داری می کنند و به همانآواز دور اکتفا می کنند، گاه در عشق شکست خورده و غم و تنهایی و خودکشی به سراغشان می آید و در برخی از داستان هاخیانت در عشق موضوع داستان را تشکیل می دهد. نقطه مشترک تمام این داستان ها این است که شخصیت ها در عشق خودشکست می خورند و غم و تنهایی به سراغشان می آید و با این که به اقشار مختلف جامعه تعلق دارند، سرنوشت همه آن ها دربرابر عشق یکسان است و این سرنوشت یکسان را می توان به نوعی تداعی کننده نظر خود هدایت درباره عشق دانست.

کلیدواژه ها:

صادق هدایت ، نقد ساختاری محتوایی ، عشق ، داستان