نقش و جایگاه پروتکل های الحاقی به کنوانسیون ژنو 1949 در حقوق بین الملل

سال انتشار: 1397
نوع سند: مقاله ژورنالی
زبان: فارسی
مشاهده: 824

فایل این مقاله در 20 صفحه با فرمت PDF قابل دریافت می باشد

استخراج به نرم افزارهای پژوهشی:

لینک ثابت به این مقاله:

شناسه ملی سند علمی:

JR_JPL-2-5_002

تاریخ نمایه سازی: 30 دی 1397

چکیده مقاله:

این بررسی با عنوان نقش جایگاه پروتکل های الحاقی کنوانسیون ژنو 1949 در حقوق بین الملل و با هدف تبیینانواع پروتکل های الحاقی کنوانسیون ژنو در اسناد بین الملل انجام شد. روش مورد استفاده در این پژوهش به صورت توصیفی و تحلیلی می باشد و برای جمع آوری اطلاعات از رویکرد اسنادی استفاده شده است. نتایجحاصل از پژوهش نشان می دهد که بر اساس ماده سیزده این پروتکل الحاقی 1949 حمله مستقیم به افراد وجمعیت های غیرنظامی ممنوع است و همچنین هدف حمله قرار دادن جمعیت غیرنظامی و اعمال خشونت باریرا که هدف عمده آن، گسترش ترس و وحشت در میان جمعیت غیرنظامی باشد، ممنوع میکند. به موجب مادهچهارده به قحطی کشاندن جمعیت غیرنظامی، ممنوع است اصول کلی مستنبط از ماده 52 (پاراگراف 2) پروتکلاول و پاراگراف 4 الحاقی به کنوانسیونهای ژنو مورخ 12 اوت 1949 اعلام میدارد که کشورهای متخاصم نبایدمقر نیروهای نظامی خود را در نزدیکی شهرها و اماکن عمومی قرار دهند و چنانچه این شرط رعایت نشد،بمباران این مناطق باید به صورت محدود باشد. پروتکل های الحاقی 1977 به کنوانسیون های چهارگانه ژنو1949 ، کلیه افراد جنگ زده را تحت حمایت قرار داده و تاکید بر آن دارد (پروتکل اول با 172 عضو) مربوط بهمخاصمات ملی نه بین المللی یعنی جنگ اولویت را با دولت خارجی می داند و پروتکل دوم با 166 عضو مربوطبه حمایت ملی غیر بین المللی یا داخلی یعنی گروهی غیر دولتی داخلی با دولت است. طرف های درگیر درجنگ و نظامیان نباید به افراد و اهداف غیر نظامیان حمله کنند و باید عملیات نظامی خود را مطابق با مقرراتحقوق بشردوستانه بین الملل هدایت کنند. این پروتکل تکمیل کننده مسایل مربوط به نقض حققو بشر دوستانهدر کنوانسیون های چهارگانه 1949 می باشد.

کلیدواژه ها:

پروتکل های الحاقی 1977 ، کنوانسیون های ژنو 1949 ، حمایت از نظامیان در جنگ ، حمایت از غیرنظامیان در جنگ

نویسندگان

حسین جهان تیغ

دانش آموخته کارشناسی اشرد حقوق عمومی

حسین نجفی

دانشجوی دکتری حقوق خصوصی دانشگاه آزاد اسلامی